کشتی بی بادبانم ناخدا گم کرده است

کشتیِ بی بادبانم ناخدا گم کرده است
راه را در ازدحام موج ها گم کرده است

دلقک شب خنده های مردمِ غمگین شهر
بعد از عمری صحنه سازی، خنده را گم کرده است

آنکه دفترخوان دنیا بود یادش رفته است
خط ناخوانای دل را از کجا گم کرده است

بس که خواهش کرده از هر کس نیازش را دلم
لابه لای آتناها، ربنا گم کرده است

مثل آن پیغمبرم ، بعد از رسالت های خویش
لای موهای شب آلودی ،خدا گم کرده است

بیت ها را آفت هزیان به بی معنی رساند
شاعر از فرط جنون سررشته را گم کرده است
#جواد_صارمی