خودآزاری

تورا از دور میبوسم میان خواب وبیداری

ونامت میچکد از من شروع یک خود آزاری

هنوز چشمان غمگینم ته فنجان تومانده

برایت سایه ی یک زن شده مهمان ناخوانده

شبیه سرفه های شب، تویی تکرار هربارم


تورا همراه آذر ماه به پشت شیشه  می بارم


سکوت سرد وسنگینت درون قاب زندانیست


وخانه ساکت وغمگین اگرچه مرز ویرانیست


هوای بی تو مسموم است دراین چنگال تنهایی


کلاغ ها خواب می بینند همین امروز می آیی

تورفتی بعد تو اما تمام شهر تنها شد


تمام شهر با پاییز درون کیف تو جاشد...


#نرگس_غلامی
۸آذر۹۸🍁🍁🍁🍁