شراره

سلام و عرض ادب مسعود جان آزادبخت
نبض قلمتان سبز🌿
امیدوارم همیشه موفق و نویسا باشی🙏

درودبرشما استادآزابخت عزیز
بسیارزیبابود
تبریک عرض می کنم
با آرزوی موفقیتهای بیشتر

سلام مسعود جانم

شعری زیبا خواندم از قلمتان

بمانید به مهر و بسرایید

درود بزرگوار
زیبا وجالب بود

درودها جناب آزادبخت

بسیار زیبا و پرمحتواست سروده‌تان

قلمتان همواره در اوج

موفقیت شما روزافزون باد

درود جناب آزادبخت گرامی
برایتان در مسیر شعر و شعور آرزوی موفقیت روزافزون دارم🌺👏👏

درود
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ
مبعث نبی گرامی اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی مبارک باد

درود
ولادت علمدار و سقای دشت کربلا،حضرت ابوالفضل العباس (ع) و روز جانباز مبارک باد.

سلام بر برادر گرامی به شما شاعر ارجمند وعزیز تبریک عرض میکنم

به نظر می آید شاعر این یک ثانیه اشک برای دلداری شعرهایش را روی نیز ه ای فریب دهد چه پیوند در این شعر میتوان دید که شاعر زنجیر ه وار همه را به هم میخواهد نسبت دهد

انگار زخمی جای خون فکر یک نفر را گم کرده است به نظر ما مخاطبان قهرمان این شعر چه کسی میباشد ؟
ایاخود شاعر است یا کس دیگر ؟
اگر کس دیگر است چگونه در شعر نمود پیدا میکند ؟
وشاعر هوشمندانه برای ذهن مخاطب جای پای گذاشته که این یک ثانیه شامل همه میشود یا شخص خاصی
نمیتوان به این از لحاظ روانکاوی شعر به کنه شعر پی برد
در جای دیگر میگوید که شاعر به تنهایی نمیتواند یاریگر این شعر باشد آیا شاعر اندرون خودرا کمک خواسته یا کس دیگر و اینجاست که شاعر درجاهای که جمع بسته من درونی خود را در پنجه هایش یاری میدهد چونکه
در شعر خود نمایی میکند ومیگوید(ادامه دارد این فکر در پنجه ها)پنجه چه کسی ؟پنجه شاعر یا شخص که این ابهامات که پشت سرهم میایند باعث میشود شعر به نوبه خود قوت دوصد چندانی داشته باشد ایا این در شعر ستودنی نیست وشاعر تا آخر برای مخاطبان میخواهد همواره بیداری این شعر باشد که قهرمان این شعر کسی نیست جز خود شاعر

درود جناب آزادبخت استاد بزرگوار
تبریک عرض می‌کنم
بسیار هم شعر زیبایی بود
فقط یه سوال اندام را عرض می‌کنم.. آرایه آشنازدایی؟..🤔
در پناه خدای مهربان باشید

سلام و عرض درود خدمت جناب آزاد بخت عزیز بسیار عالی

درودها جناب آقای مسعود آزادبخت وهمچنین اخوی گرامی
سروده درخشان
با تعابیر وتصاویر عالی
تقدیم با احترام

درود بر شما خیلی زیبا

اندام را عرض می کنم
چه عرض اندامی کرده است!

درود بر جناب آزادبخت گرامی
سپیدی زیبا خواندم از قلمتان
نبض احساستان همیشه جاری
موید باشید ودرنگاه نور

درود بر شما شاعر ادیب و ارجمند
بسیار زیباست
تبریک عرض کنم،موفقیت تان روزافزون

سلام و درود استاد بزرگوار
بسیار عالی بود...👌👌👌
لذت بردم از قلمتان 💐💐💐

شاد و سرافراز باشید

سلام و درود جناب آزاد بخت بزرگوار
شعر زیبایی از شما خواندم
در پناه امن الهی

با سلام جناب آزادبخت گرامی بزرگوار
بسیار عالی است سروده ی شما
دشت مریزا
به سرایید به نام قلم
احسنت بر شما

سلام و درود محضر دوست ادیب جناب مسعود آزادبخت
داستان علاقه ی مسعود به یک در آثارش چیست؟
زنده باشید

درودتان جناب استاد ازاد بخت ارجمند🌹🌿🌿🌱🙏🙏👏👏👏👏

تبریک عرض میکنم ،بسیار زیباو دلنشین🙏🌱🌿🌿🌹🌹🌾🍃🍃☘️👏👏👏👏

سلام بر دوست گرانقدر
مدت هاست چندان اهل مفصل گویی نیستم البته سابق که درین محفل فعال بودم پنجره ی سبز و بسا عوامل دیگری موجب می شد که قلم توسنی کند باری اشاره ای و بدرود
حسب شمارشی که نمودم هفت بار از کلمه ی "یک" درین اثر استفاده نمودید نمی دانم آگاهانه بود یا ناخودآگاهانه به یاد داستان دقوقی افتادم و نیز اثری بنده دارم به همین نام فراز پایانی آن چنین است
یاد آورد او که در کنج خلیج
هفت دختر آمدند
چون دقوقی خلسه اش باشد دقیقا
هفت در یک متحد شد
هفت اجزای وجود یک بدی
هفت رنگی متحد در یک به منشور خیال
آبی از دریای موج آمد
صورتش تر شد ولی لبهای او خشکست
با کدامین نغمه و
با کدامین دستگاه
در میان شعله ی ناقوس مرگ
من به گوش خفتگان فریاد بی حاصل کنم
شیخ صنعان مرد
مرد مرد

درود و عرض ادب و ارادت محضر شما استاد گرانقدرم جناب آقای آزادبخت زیبا قلم
شعری زیبا و قابل تحسین خواندم از قلم زرنگارتان
موفق و موید باشید و همواره در مسیر شادی و خوشبختی
خداوند یار و نگهدارتان

درودها استاد زیبا نویس،جناب آزاد بخت گرامی
عجب سروده ی زیبا و دلنوازی بود الحق که لایق تحسین است
امیدوارم بهترینها برای شما بزرگوار رقم بخورد
در پناه حق

درود بر شما ادیب گرانقدر
قلم زرین‌تان ماندگار
برقرار باشید و سبز

سلام من در آتش جهل خویش سمندرانه خزیدم و پروانه گون می سوزم

یکی خوب خلق خلق پوش بود
که در مصر یک چند خاموش بود

خردمند مردم ز نزدیک و دور
به گردش چو پروانه جویان نور

تفکر شبی با دل خویش کرد
که پوشیده زیر زبان است مرد

اگر همچنین سر به خود در برم
چه دانند مردم که دانشورم

سخن گفت و دشمن بدانست و دوست
که در مصر نادان تر از وی هم اوست

حضورش پریشان شد و کار زشت
سفر کرد و بر طاق مسجد نبشت

در آیینه گر خویشتن دیدمی
به بی دانشی پرده ندریدمی

چنین زشت از آن پرده برداشتم
که خود را نکو روی پنداشتم

کم آواز را باشد آوازه تیز
چو گفتی و رونق نماندت گریز

تو را خامشی ای خداوند هوش
وقار است و نا اهل را پرده پوش

اگر عالمی هیبت خود مبر
وگر جاهلی پرده خود مدر

ضمیر دل خویش منمای زود
که هر گه که خواهی توانی نمود

ولیکن چو پیدا شود راز مرد
به کوشش نشاید نهان باز کرد

قلم سر سلطان چه نیکو نهفت
که تا کارد بر سر نبودش نگفت

بهایم خموشند و گویا بشر
زبان بسته بهتر که گویا به شر

چو مردم سخن گفت باید به هوش
وگر نه شدن چون بهایم خموش

به نطق است و عقل آدمی‌زاده فاش
چو طوطی سخنگوی نادان مباش

به نطق آدمی بهتر است از دواب
دواب از تو به گر نگویی صواب

درود بر شما جناب آزادبخت گرانقدر
بسیار زیبا و دلنشین است
توفیقتان روز افزون

مرسی مهندس

درود و ادب استاد ازادبخت بزرگوار
شعر شما به یقین زیباست
با اینکه یکا یک نظرات را نیز خواندم اما درکی که باید را نتوانستم
واقعا از توان من بالاتر است اینگونه سروده های عمیق و والا
و بسیار برایم ارزشمند است
بسیار ممنون خواهم بود اگر اندکی در مفهوم مرا لطف کنید

حضورتان ارزشمنداست، وجودتان سلامت باد
🌹🌹🌹🌹🌹🌹

درود جناب آزاد بخت گرامی
شعر زیبایتان را خواندم
تبریک

درود و تبریک جناب آزاد بخت ارجمند
بسیار زیبا سرودید موفقیت هاتون روزافزون
🌹

درود جناب آزاد بخت گرامی
چند باری شعر تان را خواندم تا ارتباط ها برقرار شد ...
بسیارزیبا و در هم تنیده ،

جشن را پابرجا خواهم گذاشت
شاید رقصی از میان آتش
شراره های درونم را به بیداری قسم داده باشد.

بسیار زیبا ست ، در پناه حضرت عشق ،زمین و آسمان در انحصار کلک خرامان قلمتان باشد، موفق باشید

سلام وعرض ادب جناب آزادبخت
شعری ارزشمند خواندم از قلمتان
موفقیت هاتون روزافزون

سلام دوردبرشما زیبابود استاد عزیز جناب آزادبخت نازنین عجب
متن زیبایی را ازقلم شماخواندام احسنت برشما بسيار عالي وفوق العاده بود قلمتان سبزبادهمیشه پیروز وموفقیت را برای شما ازورمندم 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️🌻🌻🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌼🌼🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🌻🌻🌻🏵🏵🏵🏵❤️❤️🍀🍀🍀🍀🍀🌷🌷🌷☘️☘️☘️☘️☘️☘️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️🍀🍀🍀🌷🌷🌷☘️🏵🏵🏵🌿🌿🌿💮💮💮🌺🌺⚘️⚘️⚘️⚘️🌻🍂🍂🍂🌼🌼🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🪴🌹🌹🌹🌹🌹🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🪴🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌵🌵🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💮💮💮💮💮💮💮🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌻

درود ارجمند بزرگوار جناب آزادبخت گرامی
بهره بردم از قلم پربارتان
زیباست

مانا باشید در پناه حضرت دوست

سلام
جناب آزاد بخت بزرگوار
مسعود عزیز
زیبا بود
واقعیتش درگیرم کرد دوست داشتم کمی در موردش بنویسم نظراتم
متاسفانه وقت نیست
خلاصه کاری بود که میشد در موردش نوشت وبحث کرد
نه لزوما مثبت شاید نقدی هم بشه به بخش هایی وارد کرد
در هر صورت از نظر من کمین جزو چند کار خوب این هفته بود
تقدیم به شما 💐 💐

درود بر شما جناب آقای مسعود آزاد بخت شاعر گرانقدر
پیشتر شعر زیبایتان را خواندم که متاسفانه وقت کافی برای عرض ادب نداشتم
امید پوزشم را بپذیرید از تاخیری که داشته ام
سبزی اندیشه هایتان همیشگی به همت قلم زرنگار تان بزرگوار

سلام بر برادر گرامی وقتی دوباره شعرت را میخوانم
میبینم که هنوز شعرت حرف برای گفتن دارد هنوز شعر زوایای پنهان خود را رو نکرده است
این زوایای پنهان مستلزم چه چیزی خواهد بود؟
آیا شاعر بنا بر این شعر فقط زیبا میدرخشد یااشعار دیگرش همچنان زیبا هستند؟
بدون شک از اشعاری که تا بحال از شما خوانده ام همین طور زیبا ودرخشان ومنحصر بفردند
لال میشود از یک سکوت
کسی میتواند این گونه مفهومی دو مترادف پیش هم زیبا بیاورد دچار حشو و اطناب نشود
آیا شاعر این دستور زبان فارسی را به دقت خوانده است که دچار حشو نشده است ؟ به حق میتوان گفت شاعر با آگاهی از تمام اطراف شعر خود توانسته در اریکه واژه ها بدرخشد واین گونه سخن گفتن مهارت واستادی خاص را می طلبد سپاس از شعر زیبایتان

چشمم روشن به قلم زیبایتان ماندگار باشید

درود 🍃🏵🍃
شاد و پیروز باشید. 🍃🏵🍃

🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻
🌹⚘️🪻🌹🌸🌸
🪻🪻🪻🌹🌹
⚘️⚘️⚘️⚘️
🌺🌺🌺
🌻🌻
❤️

این بار تمام شعرهایم را
روی نیزه ای فریب خواهم داد
سلام و درود به شما جناب آزادبخت
بسیار زیبا بود و جذاب بود گیرا
برقرار باشید

درود واحترام⚘️⚘️⚘️
بسیارزیباودر خور اندیشیدن🌹🌹
شاد باشید⚘️⚘️⚘️

درودها بر شما ادیب محترم جناب آزادبخت گرامی
بسیار زیبا قلم زدید
تبریک عرض میکنم این موفقیت شما رو در عرصهٔ سرایش شعر
به امید موفقیت های روزافزون برای شما
پاینده باشید و سلامت

بنام خدایی که انس با قلم را در وجودم انداخت تا در وانفسای زندگی ذهنم را از مرزهای دلتنگی عبور دهم و از جریانِ فکر جوششی در رگهایم به راه بیندازم تا جریانِ زندگی را ادامه گر شوم چرا که دنیای بی خبری هم گاهی عالمی دارد و انسان را ناخودآگاه قوی میکند تا در برابر شرابهای زهرآلودِ زندگی ضعف نشان ندهد و بر فعل خویش استوار بماند و بندگی را به قوت خود صرف نماید
از برکات این سایت هم ساختن چالش های ذهنی ست برای ذهنی که تشنه ی رمزگشایی هاست و از این میان سپید در میان سبک های دیگر ذهن را بیشتر به چالش می کشاند و انسان را به تکاپویِ ذهنی بیشتر دعوت میکند در چرخشی میان ارسالی های جدید به یک سپیدِ تحسین شده برخوردم که تصمیم گرفتم ذهن و قلم خود را محکی بزنم ببینم تا چه اندازه میتوانم به قرابت معناییِ آن پی ببرم و اندکی با تعاملِ افکار ذهنم را به نوشتن ترغیب کنم تا مرا از این خمودگی اندکی دور گرداند امید که این قلم از توانش برآید و روسفیدمان گرداند تا در میانِ ادب دوستانِ صاحب قلم حرفی برای گفتن داشته باشم
با توکل و یاریِ خدا آغاز میکنم ورود به این دالانِ پیچ در پیچ

یک ثانیه اشک
از صدایی که در واژه ها می رقصد

اشاره میکند به صدایی حزین که در لابلای واژه ها به گوش می رسد که در لحظه دل را می لرزاند و اشک را سرازیر میکند
درست مانند صدای کسی که زیر آوار مانده و ناله کنان کمک میخواهد
و زمانی که چنین صدایی به گوش می رسد انسان سعی میکند سکوت کند وبیشتر گوش دهد تا محل اختفای صدای مورد نظر را بهتر شناسایی کند چه اینکه گاهی یک فریادِ بیشتر باعث میشود ارتعاشی ایجاد کند و آوار بیشتر روی مفقودی ریزش کنند

انگار زخمی جای خون را

در فکرِ یک نفر گم کرده باشد،

این قسمت مرا به یاد این اصطلاح خون به مغز نرسیدن یا خون جلو چشم رو گرفتن انداخت که برخی اوقات انسان در لحظات حساس دستپاچه میشود و نمیتواند تصمیم درست بگیرد و اشاره به مسلط بودن اعصاب دارد که فرد خود را گم نکند و با تصمیم درست شاید بشود جان یک نفر را هم نجات داد

این بار تمام شعرهایم را

روی نیزه ای فریب خواهم داد،

احساس میکنم این قسمت دنباله ی همان قسمت پیشین باشد و به امداد و نجات اشاره دارد که میخواهد بگوید انسان در لحظات سخت با دست خالی هم میتواند کاری از پیش ببرد و شاعر اینجا به تنها داشته اش یعنی شعرهایش اشاره دارد که آنها را شاید به آتش زده و به نیزه کشیده تا بواسطه ی آن کسی او را ببیند و به کمکش بیاید

چگونه به اتفاق راهی نشان خواهی داد

تا به اتفاقِ یک تعبیر

غرورِ دلنوشته ای را سراغ افکار منسجم یک باور کند؟

اینجا می گوید چگونه
به اتفاق راهی نشان خواهد داد
یعنی به اتفاقی که یکباره پیش رویش به وقوع پیوسته یک راه حل عاقلانه نشان خواهد داد

غرورِ دلنوشته ای را سراغ افکار منسجم یک باور کند؟

باز تاکید بر آتش زدن ارزش و غرور داشتنی های شاعر (شعرهایش) دارد را صرف یک فکر و باورِ عمیقتر یعنی نجاتِ یک انسان که شاید منظور نجاتِ انسانِ دیگری از گمراهی را در منظور داشته باشد

هنوز اندام را عرض نکرده ام

تا تمام بهانه ها را عادت دهم

برایِ یک شب،شاعری را در بند نگه دارد!

گذشته از این ها شاعر می گوید هنوز دست به کار نشده ام و از نیروی واقعی خودم استفاده نکرده ام و این مساله اینقدر در ذهنِ شاعر پررنگ هست که حاضر است در دلِ تاریکی ها سکنی بگزیند تا چاره ای بر این مشکل بیابد

دلم می گیرد از ترس

که روزها را دنبال سیاهی ها سفید کرده است،

حال که شاعر خود را در یک محیط تاریک می بیند کم کم ترس به او نزدیک میشود و او را به یک تامل عمیقتر دعوت میکند و به یادش می آورد روزهای گذشته اش را که چقدر سادگی کرده و موی خود را بخاطر افکارِ تاریکی که مشکلات را برایش بزرگ کرده بودند سفید کرده و مراد از روز منظور مو بوده چرا که اینگونه از باور عموم بر میتابد که هر موی سپیدی عددی از روز را نشان می دهد که از عمر انسانی کاسته و او را به سمت پیریِ پیش از موعد رهنمون کرده

ادامه دارد این فکر در پنجه ها

شاید از دلدادگی زن

خبری آشفته

عشق را به تماشایِ باران همراه کرده باشد،

همانطور که میبینیم اینجا به وضوح میگوید: ادامه دارد این فکر در پنجه ها
احتمالا علت تاریکی افکاری که مو را سفید کرده باشند عشق و دلداگی ای بوده که به فرجام نرسیده و باعث عمری آشفتگیِ خیال شده و عمری به امیدی زنده بوده تا یک روز با عشقِ خود زیرِ باران قدم بزند و با این افکار به سرمستی می رسیده و دلِ خویش را برای اندک زمانی فریب میداده تا کمتر بیقراری کند ولی وقتی به خود می آمده کلک خیالِ خویش را ویرانه ای می دیده و هزار حسرت بر دلش می نشسته

دیوار هرچند آخرین طعمه ی یک راز را

درون خود به اسارت گرفته باشد

هیچ وقت به تنهاییِ انگشت ها

دستِ غریبی را نوازش نخواهد داد!

اینجا برایم یک ابهام ایجاد کرده که آن مفقودی در حال اهتزاز شروع به درد و دل کرده و راز خود را با دیوار های آوار شده در میان گذاشته یا شاعر در تاریکیِ شب که افکار و اوهام به سمتش حمله ور شده اند شروع به درد و دل کرده و راز خویش را فاش کرده که ما را به ضرب المثل" نم پس نمی دهد اشاره دارد"
بخواهم بیشتر وارد ماجرا شوم باید بگویم منظور این بوده که گاهی داشتنِ یک رازِ نهان(اینجا منظور همان گوهرِ وجودیِ هر انسانی ست) دلیلی میشود برای خاص بودن که دیگران را به سمت آدمی بکشاند تا سر از آن سرِ نهان بردارند و آنان که خود را به مفت بفروشند بی شک دیگر قیمت و عیاری هم ندارند و به قول برادر خدابیامرزم چون کتابی میشوند که یکبار خوانده شده اند و هیچ کس تمایلی ندارد یک کتاب داستانِ خوانده شده را برای بار چندم بخواند و خیلی راحت آن را کنار میگذارد
و در ادامه می گوید فقط به سبب تنهایی نمیشود هرکسی را شریکِ احساسِ خویش کرد که فقط برای خالی نماندنِ لحظه ایِ دستی ، قلبی به یغما برود

مغشوش به ایجاد خیال

در اهتزاز قامت بیماری که روی تخت

آوای خوشی ها را در ذهنش مرور خواهد کرد،

احساس میکنم شاعر و آن مفقودی با هم به درد و دل نشسته باشند و از خیالات و آرزوهای خویش برای هم سخن ها رانده باشند
که شاید مرورِ این افکار و خیالاتی که برای لحظه ای انسان را از عالم معنا و مادی دور می گرداند باعث شده باشد دردی که از ریزش آوار بر سرش بوجود آمده را اندکی فراموش کند

شاید این فکر تمام روزها را

به ثانیه ی یک ساعت فروخته باشد!

و این چنین بهم می گویند که هر روزِ خود را اینگونه می گذراندن که تلاش می کردند با تصورات ماورایی برای یک لحظه هم که شده خود را در وصال معشوق ببینند جوری می گوید که انگار تمام عمر خویش را چمباتمه زده بوده و فقط با این فکر زنده مانده

گاهی بی دلیل در نقطه ی عطفِ فرار

جشن را پابرجا خواهم گذاشت

گاهی بی دلیل در نقطه ی عطفِ فرار

جشن را پابرجا خواهم گذاشت

اینجا احساس میکنم به این نکته اشاره میکند که شاعرِ در حالِ فرار از غمِ تنهایی که به بیغوله و خرابه ها رهسپار شده بود و به صورتِ اتفاقی این صدایِ حزین را شنیده با گفتگویی که باهم داشته اند متوجه شده که این مفقودی همان معشوقه ی اوست

شاید رقصی از میان آتش

شراره های درونم را به بیداری قسم داده باشد.

 و همانطور که گفتم اینجا نیز خود به زبان آورده که تصمیم گرفته از آتش تنهایی رقص کنان بیرون آید و اینگونه به خرابه ها رهسپار گشته

شراره های درونم را به بیداری قسم داده باشد.

 یعنی یک حسی در درونش به او گفته و ندایی در دلش او را به این فاصله گرفتن از کنج عزلت تنهایی نهیب داده تا مرادِ خویش را در جایی غیر از این ظلمتِ تنهایی و دنیای پر حسرت بجوید

با عرض پوزش داشت یادم میرفت تبریکات خود را به عرض برسانم چرا که آنقدر محو این سپید و نفوذ به عمق مطالبش گشتم که داشت آداب و ترتیبِ ادب از ذهنم می پرید

با آرزوی موفقیت های بیشتر
شاد و پیروز باشید

سلام آقای مسعود آزادبخت اخوی گرانقدر دوست داشتم کار جدیدت را به اشتراک بگذاری تا من ودوستان بهره ببریم

بداهه ای تقدیم شعر قشنگ شما شاعرو استاد بزرگوارم
سلام
در اولین طلوع سال جدید
دنیای قشنگی را برای شما آرزومندم
روزهایتان
پر از عطر گل عشق و محبت
سالتون پر از
سلامتی و شادی وموفقیت
زندگیتان تا ابد نوروز باد

سلام مرا بپذیر
سال نو برشما مبارک

عرض ادب