خطا

به نام خدا و با سلام و عرض ادب خدمت ادیبان فرهیخته و گرامی و بانو آهنگران ارجمند

در مورد غزل خطا از بانوی فرهیخته و ادیب طوبی آهنگران با هم گفتگو می کنیم. این شعر که در قالب غزل که از قالب های کلاسیک محسوب می شود سروده شده است و در نگاه اول شاید مشکل اساسی در مورد وزن به نظر برسد بسته به خصوصیتی که دارد از نظر تعداد ابیات، بلند سروده شده است و این می تواند یک ویژگی مثبت برای شعر محسوب شود چه از یک طرف زبان ساده و در عین حال ادبی آن صمیمیت و گفتگو با مخاطب را ایجاد می نماید و از طرفی دیگر باعث می شود کمتر عیوب آن دیده شود. بعد از مشکل وزن، خطاهای تایپی به نظر می رسد (عسیان، پکر و غیره). شعر در محتوا و صور خیال زیبا است. آنچه برای من جالب است نگاه به معشوق در این سروده است. معشوق می تواند زمینی یا آسمانی باشد و با فرض معشوق زمینی، فراق می تواند به دلیل توفی و یا دلایل دیگری باشد. شاعر در بیت اول از طره نسرین صحبت می کند. نسرین می تواند نام گل باشد و نام شخص و بوی خوش می تواند وجه شبه طره و گل نسرین باشد. گل نسرین همچنین نماد معشوق است و شاعر دلیل به خطا رفتن دیده و دل و چشم را بوی خوش طره معشوق می داند شاعر در بیت دوم بیان بسیار ادیبانه ای دارد. شاعر معشوقه طلب به دنبال صفا می رود اما دل عاشق به مهمانی خانه غم رهسپار می کند. اساساً هر دو مهمانند اما یکی مهمان غم دیگری مهمان معشوقه. شاعر در بیت بعد از راز عاشق صحبت می کند کسی نمی داند در دل عاشق چه خبر است اگر می دانستند با وجود بی وفایی معشوق به عاشق خرده نمی گرفتند. در بیت بعد بی وفایی معشوق با سنگدلی و بی اعتنایی بیشتر نمود پیدا می کند و آه شبانه معشوق حتی در طلب یک نگاه بی نتیجه می ماند و با این وجود شاعر از درگاه رضا صحبت به میان می آورد!
که به ارزوی نگاهی چشم به درگاه رضا رفت

آرزوی دیدار معشوق و لب خندان او آرزوی هر صبح عاشق است. همین آرزو منشاً خطای دید معشوق و خیال پردازی او. هر چند بوی معشوق را در خیال خود متصور می سازد تا چشم باز می کند و فراق معشوق را می بیند باز انگار این بو در فضا پراکنده شود. اگر معشوق از دنیا برود فرقی ندارد در هر صورت دل عاشق هم که همراه معشوق است از دنیا می رود. اما جان معشوق در محضر عاشق هر روز دعاگو خواهد بود.
چو مرده بدید د ل جان از عشق غریب
در محضر خاکش هر صبح به دعا رفت

به همین اندازه بسنده می کنم. با آرزوی بهترین ها برای شاعر فرهیخته و ادیب بانو طوبی آهنگران و با تشکر از ادیبان فرهیخته.

دلتان دریایی