درخت سنجد

بهار بود و توبودی
درخت سنجد بود
بهار بود و چه بویی
 درخت سنجد داشت
بهار رفت و تو رفتی
 درخت سنجد ماند
کنون که پاییز است
درخت سنجدمان
گوشواره ها به خود دارد
به رنگ نارنجی
درون میوه ی سنجد
سفید چون برف است
شنیده ام که گلم هم
سپید و خوشبخت است
خدای را صد شکر
مرا دوباره هوایی
به باغ آورده
درخت سنجد مان
خوب بار داده
دوباره عطر قشنگش
به یادم افتاده