گیجیِ احساس هرلحظه

به نام پروردگار قلم و اندیشه!

درودها بانو صدری بزرگوار

سپیدی بسیار سیّال و روان را نقش بستید.
مصراع‌ها به خوبی از هم مجزّا شده‌اند و حتّی با وجود سپید بودنِ سروده، گاهی موزون هستند.

ارتباط افقی و عمودی مصراع‌ها بسیار خوب است.
 
بسیار خیال‌آمیز است و دارای دایره‌ی زیبا و گیرایی از آرایه‌های ادبی که خلاصه‌وار به آن‌ها اشاره می‌کنم؛ امید که مفید باشد:

_ سرریز می‌شود از فنجان قهوه‌ام
گیجیِ احساس هر لحظه
* آشنازدایی؛ مراعات نظیر.
تصوّر کنیم: (احساس سرریز می‌شود) و نیز عبارتِ: (گیجیِ احساس) هر دو استعاره‌ی مکنیه است.
 

_ زخم می‌کند واژه‌هایم را
بهتر است بگوییم:
زخمی می‌کند... و یا: زخم می‌نهد بر... زخم می‌افکند بر...


_ چنگال وحشیِ حوصله‌ام در شعر
*  استعاره‌ی مکنیه‌.

_ شبیه انعکاس ذهنی آشفته
به دیوار اتفاق یک آشوب
* تشبیه همراه با تصویرآفرینی زیبا.
 

_ شبیه اضطراب انتظار قد کشیده‌ی لبخند
در فرسایش خاکِ تن‌های محصور در اندوه
* تشبیه و تصویرآفرینی ناب.
انتظار قد کشیده‌: استعاره‌ی مکنیه و نیز کنایه.
لبخند و اندوه: تضاد


_ در هوای درهم تنیده‌ی تیره و روشن
* تصویر آفرینی گیرایی دارد.
تیره و روشن: پارادوکس

_ موج موجِ نگاه خسته
* موج موجِ: آرایه‌ی تکرار.
موجِ نگاه: استعاره‌ی مکنیه.
نگاهِ خسته: استعاره‌ی مکنیه و نیز حس‌آمیزی.


_ بغض‌ها از ابر حنجره می‌بارد
* استعاره‌ی مکنیه.
ضمنا بین (بغض) و (حنجره) مراعات نظیر جاری است.

_ و می‌بارد
به روی شانه‌های بی‌گناهِ
شب‌های پاییزی
* استعاره‌ی مکنیه همراه با تصویرآفرینی و نیز واج‌آرایی.

به آرایه‌ها تنها اشاره‌ای گذرا شد؛ درنگ و دریافت آن با مخاطب است.

ژرفنای اندیشه‌تان پویا!

شاعرانه‌هایتان ماندگار باد!