درود جناب احسانی فر
لطف دارید
شاید عزیزانی فکر کن منظور من از این نگارش جلب توجه است
ولی نه به نوعی درد دل است
زمانی که در اداره کار می کردم بسیار شاهد این گذر ناگزیر زمان ها بودم!
یادم است با خانومی همکار بودم ایشان نیم ساعت نه، عطش داشت
یک ساعت قبل اذان می رفت و وضوع میگرفت و اماده نماز می شد و گاها تا یک ساعت بعد هم در دفتر حضور پیدا نمی کرد ..
با خیال آسوده.. چون ایشان استخدام رسمی اداره بود ..
البته کار زیادی هم نداشتند و اغلب در اتاق بغلی با همکار مشغول بگو بخند و غیبت بودند..!
اما من و چند تا از همکاران که شرکتی بودیم همیشه یک خلوار پرونده روی میز پیاده می شد ..
و آنقدر سرمان شلوغ می شد نماز که چه عرض کنم گاها چایی که آبدارچی می آورد فراموش و سرد می شد..
موارد دیگری ست اگر بگویم شکه می شوید که چه کج کاری هایی در این نهاد های دولتی انجام مشود
اما به همین بسنده می کنم..
بنده هم تا حدی با فیزیک آشنام و میدانم که زمان چطور تند یا کند می گذزد..
زمان یک چیز قرادادی و عموما به حرکت و سرعت بستگی دارد و اکنون که ما در این فضا و زمان زندگی می کنیم در اثر جرخش زمین به دور خود به دور خورشید حرکت منظومه شمسی، که در کیهان در یکی از چرخه هاست!..
اگر این حرکت و سرعت کمی تغییر کند (یعنی کم یا زیاد شود) دیگر ما نه این زمان را خواهیم داشت نه این منظره از هستی را!
پس از این موضوع ما می توانیم به یک مسئله مهم گام های زمانی پی ببریم!
که به حرکت و سرعت بستگی دارد که هر چه سرعت حرکت بیشتر شود گام های زمانی بلند تر و هر چه کمتر شود گام های زمانی کوتاه تر شود...
در بلندی گام های زمان، زمان حتی می توان به صفر میل کند یعنی اگر سرعت به حدی نزدیک یا به سرعت نور برسد زمان متوقف می شود
انیشتین به این موضوع پرداخته بود البته او میدانست سرعت نور نزدیک ۳۰۰۰۰۰ کیلومتر در ثانیه است..
یک روز که او با اتوبوس از میدان اصلی شهر دور می شد ساعتی در وسط میدان قرار داشت
او با خود فکر کرد اکنون عقربه ثانیه شمار به ۱۲ میل میکند نور از عقربه ساعت با سرعت ۳۰۰ هزار کیلومتر به سمت من می آید اگر اتوبوس ۳۰۰ هزار کیلو متر شتاب بگیرد جه اتفاقی می افتد؟
زمان در ساعت ۱۲ متوقف می شود
یعنی گام های زمانی اتوبوس به بلندی ست (یک گام) که زمان صفر می شود
از این موضوع به نسبیت خاص انیشتین عنوان می شود..
نسبیت عام هم می گوید اجسام در حال حرکت در سرعت مختلف به هم زمان های مختلف دارند..
هدف از پرداختن به این موضوع، یک این بود که زمان یک چیز قراردادی و قابل تغییر..
و موضوع نوشته کارمندان خطا کار نهاد ها که سعی در وقت گذرانی و تلف کردن وقت به نفع دارند..
ایشان فکر میکنند که همه جیز همین جا تمام می شود ولی نمی دانند که خدا (که فاقد زمان است ) جزای آنها را از همین حال داده!
نمی دانند و نخواهند دانست چون شعور آن را ندارند..
دسترسی خدا (خدای بی زمان ) به هر نقطه از زندگی انسان چیز ساده ای ست
کما که او در قران از حبوط اعمال و تبدیل سیئات به حسنات سخن می گوید!
خب این موضوع چطور اتفاق می افتد!
این موضوع بخاطر بی زمان بودن خدا و برتری و دسترسی او به لحظه لحظه زندگی انسان هاست حتی نه فقط انسان ها که هستی ست..
اما بصورت سمبلیک یه چیزی قاعده شده تا انسان متوجه جیز هایی ست شود..
و الا کار خداوند به همان کُن فیکون انجام می شود
یعنی به محض اراده خلق به محض اراده نیست می شود
برای خدا اینطور است..
این مسیر الیه راجعون، (بازگشت) از نظر خدا تمام شده است
اما برای ما چون داخل زمان هستیم ادامه دارد..
از این دید یک آدم نیکوکار در بهشت کار های خود..
و یک آدم خطا کار در حهنم کار های خود..
از همین اکنون است..!!!
ببخشید زیاد حرف زدم
فقط خواستم موضوع را کمی باز کنم
که ایشان از هم اکنون در حال دست و پار زدن هستن..
و خود نمی دانند
سپاس از شما و توجه تان
در پناه خدا
خوشمان آمد
دست مریزاد
مذهب شوخی سنگینی بود که محیط با من کرد
هویجوری نوشتم ربطش به بیربطیه