شعر کو؟

درودبرشماجناب عزیزیان
زیباقلم زدید مثل همیشه

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود
موفق باشید

سلام و درود جناب عزیزیان
شعر زیبایی خلق کردید.
.
آفرین.

سلام مهرداد عزیزم

زیبا بود و عالی لذت بردم

قلمتان نویسا

بمانید به مهر و بسرایید



حس میکنم داغم، تبم بالاتر از مرگ است
شاید که باید از تنم ، خود را درآرم زود
هر شاعری با شعر خود پرواز میگیرد
من در حصارِ تو شدم در کوچه ها محدود
در قَدرمطلق مانده ام، راهِ فرارم نیست
با هردلیلی که نبودست و نخواهد بود

#سید_هادی_محمدی

شاید آن روز بیاید که سر سفره ی شعر
به منِ شاعرِ گمنامِ زمان نام دهید

درودتان

درود جناب عزیزیان گرامی
زیبا و منسجم بود
قلمتان نویسا👏🏼👏🏼👏🏼🌺🌺

شعر کو؟ نیست در اندیشه ی من جز شیون
جامه ی دلخوشی آن نیست که پوشانَد تن
دوستان را غم ِ ابیات، نباشد شیرین
اینچنین شیوه ی گفتار نخواهند از من
به به
و
باز هم به به
خستگی از تنمون در شد
برقرار باشی جناب عزیزیان

درود و عرض ادب جناب عزیزیان
هر بار که صفحه جنابعالی را میگشایم، با اینکه بی‌شک مطمئنم شعری زیبا ، قوی و پر مفهوم خواهم خواند ولی باز هم سوپرایز میشوم، انتخاب موضوع و انسجام جملاتتان فوق العاده است.
مانا و ماندگار باشید

عرض سلام و ارادت ادیب گرانقدر
بسیار زیبا
درود بر شما و قلم همیشه توانمندتان
پایدار باشید و سربلند

درود و عرض ادب جناب عزیزیان مهربان
بی شک که که از لحاظ محتوایی و پرداخت داستان ، شعر زیباییست اما جسارتا بنده بنا بر سلیقه ی شخصی این یکی را زیاد دوست نداشتم
قافیه های بند چهارم در نگاهم جذاب نبود و هم چنین بند اول و اخر را با تغییر ردیف ... کلمه های تکراری برای قافیه اوردید که این کار را جالب ندیدم.....در کل انتخاب قافیه ها در نظر شخصی من می توانست بهتر باشد
همیشه دوست دارم اشعارتان را با دقت هرچه تمام تر بخوانم و انچه احساس واقعی ام بر شعر است را بنویسم چون همیشه اشعارتان قوی و عالیست و دوست دارم با تبادل نظر سواد شاعری ام را بالاتر ببرم
جسارت شاگردتان را ببخشید
دست بوس و ارادتمندم استاد مهربان

درود بر دوست عزیزم
خوشم آمد. نکته سنج و روان و دلنشین
مشتاق خواندن اشعار بعدی

درود های فراوان جناب عزیزیان استاد فرزانه وگرانقدر
بسیار شیوا ودلنشین
قلمتان ماندگار
در پناه حق
ایام بکام
🌷🌷🌷

سلام و درود بزرگوار شعر زیبایی بود پایدار باشید

سلام جناب. عزیزیان. احسنت بر این. هنر
و قلم توانای شماذ
نمی شود از کنار این شعر. راحت رد شد
چون از نظر معنایی. و هم از نظر
قالبی. واقعا. زیباست
قابل تاسین است

درود بر جنابِ عزیزیانِ گرامی
سروده ای زیبا قلم زدید🌹احسنت بر شما
دستمریزاد

درود برشما استاد گرامی جناب عزیزیان

بسیار جالب و
زیبام ودل نشین بود

احسنت بر شما اقای عزیزیان،دمتان گرم

سلام وعرض ادب
عالی تر از عالی قلم زدید

درود بر شما
درد دلی ادیبانه دیدم

درود بر شما جناب عزیزیان ادیب بزرگوار
طبع‌تان مانا
قلمتان نویسا به مهر
پاینده باشید و برقرار

درود جناب عزیزیان بزرگوار
محتوای شعر و سبک بیانتان را دوست داشتم
🌹🤍

سلام و درود مجدد

سلام خدمت جناب عزیزیان ادیب
بی‌دلیل نبود مازیار جان اشاره کردند چهارپاره قالب موردعلاقه‌تان است. این سروده واقعا از لحاظ بیان قدرتمند است، چه قافیه- سواد قافیه ندارم اما بسیار خوشخوان بود- و چه محتوا
برقرار باشید

با سلام و ادب گرامی دوست شاعرم
سروده ای خواندیم، بس زیبا و شیوا و بلند معنا
قلمتان همواره پربار باد.
بامید تعامل بیشتر
سبز بمانید.

سلام و احترام مهرداد عزیز و دختر گلشان
سروده زیبایی بود
نام این حجله خاموش قلم فرسایی
گویا حذف فعل درست نباشد یا شاید خوانش من اشتباه بوده است
نظر حقیر بیشتر بر کوششی بودن شعر است که کمی از جذابیت آن کم کرده است
دایره واژگان هم در محدوده محتوای شعر نیست،البته من فقط نکات منفی را بیان کردم،مهارت های بیانی وزنی محتوایی ،از شاخصه های تمامی اشعارتان هست ،
موارد اشاره شده فقط نظر شخصی بنده است امید که جسارتی صورت نگرفته باشد.
با تقدیم احترام

عالی مهرداد عالی

درود

درود جناب عزیزیان سروده دل انگیزی بود،روان و خوش آهنگ.
برقرار باشید

سلام
اگر این گونه بگوییم به نظرتان چگونه است
شعر گفتن ز وفایی که ندیدم همه عمر
از لحاظ وزن و معنا؟
اما جوششی اگر شما جوش نمی آورید جوش دیگران را انکار نفرمایید
فرمود پسرم! آنچه در درجه اول به تو وصیت می کنم آن است که انکار مقامات اهل معرفت نکنی، که این شیوه جُهّال است؛

کلش را بیاورم روح هر دو عزیز شاد و در اعلی علیین

وصیتی است از پدری پیر که عمری را با بطالت و جهالت گذرانده، و اکنون به سوی سرای جاوید می رود با دست خالی از حسنات و نامه ای سیاه از سیّئات، با امید به مغفرت الله - و رجاء به عفو الله است - به فرزندی جوان که در کشاکش با مشکلات دهر، و مختار در انتخاب صراط مستقیم الهی- که خداوند به لطف بی کران خود هدایتش فرماید - یا خدای ناخواسته انتخاب راه دیگر - که خداوند به رحمت خود از لغزشها محفوظش فرماید. فرزندم! کتابی را که به تو هدیه می کنم شمّه ایست از صلاة عارفین و سلوک معنوی اهل سلوک؛ هر چند قلم مثل منی عاجز است از بیان این سفرنامه. و اعتراف می کنم که آنچه نوشته ام از حدّ الفاظ و عباراتی چند بیرون نیست، و خود تا کنون به بارقه ای از این شمّه دست نیافتم.

عنقا شکار کس نشود دام بازگیر

پسرم! آنچه در این معراج است غایة القصوای آمال اهل معرفت است که دست ما از آن کوتاه است (عنقا شکار کس نشود دام بازگیر) لکن از عنایات خداوند رحمان نباید مأیوس شویم که او - جلّ و علا - دستگیر ضعفا و معین فقراء است. عزیزم! کلام در سفر از خلق به حق، و از کثرت به وحدت، و از ناسوت به ما فوق جبروت است، تا حدّ فنای مطلق که در سجده اول حاصل شود، و فنای از فنای که پس از صحو، در سجده دوم حاصل گردد. و این تمام قوس وجود است مِن الله و الی الله . و در این حال، ساجد و مسجودی و عابد و معبودی در کار نیست: هُوَ الأَوَّلُ وَ الآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ.

انکار مقامات اهل معرفت نکنی!

پسرم! آنچه در درجه اول به تو وصیت می کنم آن است که انکار مقامات اهل معرفت نکنی، که این شیوه جُهّال است؛ و از معاشرت با منکرین مقامات اولیا بپرهیزی، که اینان قُطّاع طریق حق هستند. فرزندم! از خودخواهی و خودبینی به درآی که این ارث شیطان است، که به واسطه خودبینی و خودخواهی از امر خدای تعالی به خضوع برای ولیّ و صفیّ او- جلّ و علا- سرباززد. و بدان که تمام گرفتاریهای بنی آدم از این ارث شیطانی است که اصل اصول فتنه است؛ و شاید آیه شریفه وَ قاتِلُوهُمْ حَتّی لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لله در بعض مراحل آن، اشاره به جهاد اکبر و مقاتله با ریشه فتنه که شیطان بزرگ و جنود آن که در تمام اعماق قلوب انسان ها شاخه و ریشه دارد، باشد. و هر کس برای رفع فتنه از درون و برون خویش باید مجاهده نماید. و این جهاد است که اگر به پیروزی رسید همه چیز و همه کس اصلاح می شود.

هواهای نفسانیه حدّ و حصر ندارد

پسرم! سعی کن که به این پیروزی دست یابی، یا دست به بعض مراحل آن. همّت کن و از هواهای نفسانیه که حدّ و حصر ندارد، بکاه، و از خدای متعال- جلّ و علا- استمداد کن که بی مدد او کس به جایی نرسد. و نماز، این معراج عارفان و سفر عاشقان، راه وصول به این مقصد است. و اگر توفیق یابی و یابیم به تحقّق یک رکعت آن و مشاهده انوار مکنون در آن و اسرار مرموز آن، و لو به قدر طاقت خویش، شمّه ای از مقصد و مقصود اولیای خدا را استشمام نمودیم، ودورنمایی از صلاة معراج سیّد انبیا و عرفا- علیه و علیهم و علی آله الصلاة و السلام- را مشاهده کردیم؛ که خداوند منّان ما و شما را به این نعمت بزرگ منّت نهد. راه بس دور است و بسیار خطرناک و محتاج به زاد و راحله فراوان، و زاد مثل من یا هیچ یا بسیار اندک است، مگر لطف دوست- جلّ و علا- شامل شود و دستگیری کند.

از جوانی به اندازه ای که باقی است استفاده کن

عزیزم! از جوانی به اندازه ای که باقی است استفاده کن که در پیری همه چیز از دست می رود، حتی توجه به آخرت و خدای تعالی. از مکاید بزرگ شیطان و نفس اماره آن است که جوانان را وعده صلاح و اصلاح در زمان پیری می دهد تا جوانی با غفلت از دست برود، و به پیران وعده طول عمر می دهد. و تا لحظه آخر با وعده های پوچ انسان را از ذکر خدا و اخلاص برای او بازمی دارد تا مرگ برسد، و در آن حال ایمان را اگر تا آن وقت نگرفته باشد، می گیرد.

در جوانی مجاهدت کن

پس در جوانی که قدرت بیشتر داری به مجاهدت برخیز، و از غیر دوست- جلّ وعلا- بگریز، و پیوند خود را هر چه بیشتر- اگر پیوندی داری- محکم تر کن؛ و اگر خدای نخواسته نداری، تحصیل کن و در تقویتش همّت گمار، که هیچ موجودی جز او- جلّ و علا- سزاوار پیوند نیست. و پیوند با اولیای او اگر برای پیوند به او نباشد، حیله شیطانی است که از هر طریق سدّ راه حق کند. هیچ گاه به خود و عمل خود به چشم رضا منگر که اولیای خُلّص چنین بودند و خود را لاشی ء می دیدند؛ و گاهی حسنات خود را از سیّئات می شمردند. پسرم! هر چه مقام معرفت بالا رود، احساس ناچیزی غیر او- جلّ و علا - بیشتر شود.

در نماز - این مِرقاة وصول الی الله - پس از هر ستایش، تکبیری وارد است، چنانچه در دخول آن «تکبیر» است که اشاره به بزرگ تر بودن از ستایش است، و لو اعظم آن که نماز است. و پس از خروج، تکبیرات است که بزرگ تر بودن او را از توصیف ذات و صفات و افعال می رساند. چه می گویم، کی توصیف کند! و چه توصیف کند! و کی را توصیف، و با چه زبان و چه بیان توصیف کند! که تمام عالم، از اعلی مراتب وجود تا اسفل سافلین، هیچ است و هر چه هست او است؛ و هیچ از هستی مطلق چه تواند گفت. و اگر نبود امر خدای تعالی و اجازه او- جلّ و علا- شاید هیچ یک از اولیا سخنی از او نمی گفتند، در عین حال که هر چه هست سخن از او است لا غیر، و کس نتواند از ذکر او سرپیچی کند که هر ذکر، ذکر او است. وَ قَضی رَبُّکَ الّا تَعْبُدُوا الّا ایّاهُ ؛ و ایَّاکَ نَعْبُدُ وَ ایَّاکَ نَسْتَعینُ که شاید از لسان حق خطاب به همه موجودات است: وَ انْ مِنْ شَیْ ءٍ إِلّا یُسبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ این نیز به لسان کثرت است، و گر نه او حمد است و حامد است و محمود انَّ رَبَّک یُصَلّی ؛ الله نُورُ السَّمواتِ وَ الْارْض. پسرم! ما که عاجز از شکر او و نعمت های بی منتهای اوییم، پس چه بهتر که از خدمت به بندگان او غفلت نکنیم که خدمت به آنان خدمت به حق است؛ چه که همه از اویند. هیچ گاه در خدمت به خلق الله خود را طلبکار مدان که آنان به حقّ منّت بر ما دارند، که وسیله خدمت به او- جلّ و علا- هستند. و در خدمت به آنان دنبال کسب شهرت و محبوبیت مباش که این خود حیله شیطان است که ما را در کام خود فرو برد. و در خدمت به بندگان خدا آنچه برای آنان پرنفع تر است انتخاب کن، نه آنچه برای خود یا دوستان خود؛ که این علامت صدق به پیشگاه مقدس او- جلّ و علا- است.

عالم محضرخداست

پسر عزیزم! خداوند حاضر است و عالم محضر او است، و صفحه نفس ماها یکی از نامه های اعمالمان. سعی کن هر شغل و عمل که تو را به او نزدیک تر کند انتخاب کن که آن رضای او - جلّ و علا- است. در دل به من اشکال مکن که اگر صادقی، چرا خود چنین نیستی؟! که من خود می دانم که به هیچ یک از صفات اهل دل موصوف نیستم، و خوف آن دارم که این قلم شکسته در خدمت ابلیس و نفس خبیث باشد، و فردا از من مؤاخذه شود؛ لکن اصل مطالبْ حق است اگر چه به قلم مثل منی [است ] که از خصلت های شیطانی دور نیستم. و به خدای تعالی در این نَفَس های آخر پناه می برم و از اولیای او - جلّ و علا- امید دستگیری و شفاعت دارم. بارالها! تو خود از این پیر ناتوان و احمد جوان دستگیری کن، و عاقبت ما را ختم به خیر فرما، و با رحمت واسعه خود ما را به بارگاه جلال و جمال خود راهی ده.

درود و عرض ادب استاد عزیزیان بزرگوار
بسیار زیبا قلم زدید مثل همیشه
قلمتان مانا

درود استاد عزیزیان
بسیار زیبا بود
مرحبا
تقدیمتان