رهروان سال جدید

ساعت ۴:۳۰ بعد از ظهر
 زائری رفته سجده ،بر روی مهر 
شد حرم پر زبوی عطر گلاب 
یک نفر می زند به روی خود آب 
اتفاقی به صحن واقع بود 
خبری در ، درون جامع بود 
حس کنجکاویم ، کشید مرا 
صحن جامع دگر گزید مرا 
سه نفر از شیوخ طالب علم 
مظهر جاودانه بودن حلم 
با صلابت سلام خود دادند 
به همان جا پیام خود دادند  
خسته بودن و بالب تشنه 
آن دو رفتند از زمین خسته  
گیج بودم ر این همه ابهام 
جسمم آنجا و روح در ایهام  
مردکی زشت روی و پست فطرت 
بی مروت و آتشین خصلت  
آنکه بغضی از آل حیدر داشت 
چاقوی خود به سینه بگذاشت 
مردم از دور و بر جمع شدند 
دور آن یک نفر جمع شدند 
ضرباتی زدند بر جسمش 
یک نفر خواست کنیه و اسمش 
صحنه ای پر ز درد آنجا بود 
داد و بیداد مرد آنجا بود 
چه شباهت و اشتراکی بود 
تن و روی شهید خاکی بود  
ارث مادر به او رسید آنگاه 
سینه و پهلویش برید آنگاه 
صحنه ها چون صدای آهی شد 
سمت گودال نیز راهی شد 
جسم خونین ، عمامه خونین شد 
ناگهان رنگ جامه خونین شد   
خوش به حالش چه خوب رجعت کرد 
او تقاضای خیر و رحمت کرد
اولین رهروان سال جدید 
رفتن اما شدن نیز پدید  
مثل اینها زیاد ما داریم 
لشگری چون عباد ما داریم 
تفرقه نه ،جهاد ما داریم 
در قضایا عماد ما داریم 
راهمان هست راه اصلانی 
راه دارائی و سلیمانی