خورشید

ای ماه....امشب تا سحر،بیدار بیدارم
صد آه از دلبستگی هایی که من دارم

گاهی تظاهر میکنم خوب است احوالم
گاهی شبیه...."بغض پوچ ابر"....میبارم

درخاطراتم لخته ای درحال تکثیر است
سلوول به سلوول من،در حبس اجبارم

روزی درختی درمیان سبزه ها بودم
حالا ولی...تابوت روی میز نجارم

در کنج انبار دلم،زنگار میبندم
آیینه ای درحسرت یک لحظه دیدارم

با هرغزل خون میچکد بر دفترشعرم
از مویرگ های سیاه و سرخ خودکارم

شبهاکه درتنهایی ام درگیر کابوسم
رویای نابش،میدهد هر لحظه آزارم

"خورشید"درشب های بی فردا،نمیخوابد
ای ماه...امشب تا سحر،بیدار بیدارم

خورشید_میم_الف☀