تاریخ آینده ی بی رخداد

درود بزرگوار
بسیار زیبا و پر معنی است
موفق باشید

سلام و درود جناب علی سهامی. طرز بیانی بدون نام و یا این که من نام آن را نمی دانم. این سروده مزۀ خودش را دارد. بعد از دریافتن منظور شاعر مدت ها این حلاوت در کام آدم می ماند. برای درک آن تا نیمه های راه می آیم ولی هنوز باید تمرکز کنم تا دریابم. یک تشبیه سخت. بند اول به سطرهای سپید و برای من نامفهوم. و خود متن رفتن بدنبال فلسفه ای نام ناپذیر یعنی یک نه به فلسفه که همیشه شناخته شده و دارای نام و سبک و سیاق است. اما « . . . در تاریخِ آینده ای بی رخداد. . .» و آن سطر خالی؟