ترانه های سرمستی

                                  بنام خدایِ خوبیها

       خدایی که خوب ترین ها را همنشین من قرار داد تا مرا بیشتر در کنار خود نگاه دارد چرا که میدانست برای داشتن شما عزیزانم لحظه به لحظه بیشتر شاکر او خواهم شد .

پائیز 84 تمام تلاش خود را کرد تا آخرین باقیمانده ی گرمایش که از هُلم تابستان به یادگار داشت را در آخرین روزهای عمرش در وجودِ شما دو فرشته جا داده و به ما هدیه دهد تا زمستان سردمان را گرمابخش باشید و محفلمان را مزین کند به حضورتان و آن زمان بود که دریافتم فصل ها نیز مطیعِ خداوندند 
بارخدایا حال که چشم دلم را به حکمت هایت باز کردی و نگاهم را زیبایی بخشیدی پس مرا از ردیف فصل هایت کمتر نکن که طاعتت را لازمه ی حیات خود میدانند .
 
بارخدایا مانده ام به چه زبانی از تو بخاطر این نعمات تشکر کنم ، امروز که دلنوشته ی خواهرم را که برای قُلِ خود نوشته بود خواندم حس وصف ناپذیری در درونم جوانه زد و احساس کردم تلاشم بی نتیجه نبوده آن روزها که با شوق و ذوق به خواهرانم رسیدگی می کردم هرگز به چنین روزهایی نمی اندیشیدم و فقط مستانه مست بودنشان می شدم و امروز به بودنشان افتخار میکنم که توانسته ام آنان را هم در مدار مقرر شده ی خانوادگی مان استوار نگاه دارم و طعم خوب بندگی را به کامشان شیرین جلوه دهم که امروز آنها را ثناگوی خدا دیده و امید را در لابلای واژگانشان متبلورانه انعکاس گر ببینم .

خدایا بزرگیتو شکر ، هزاران هزار مرتبه شکر مهربونم

تولدتان مبارک ترانه های سرمستی من

 

پ.ن:

هُلم به حرارت و گرمایی که از زبانه های آتش ساطع میشود گفته می شود.

 

دلنوشته ی خواهرم برای خودش و خواهر دوقلوش:

 

تولد می تواند جوانه زدن عشق باشد
می تواند شروع یک زندگی جدید باشد
می تواند به دنیا آمدن یک فردِ جدید باشد که به دیگران امید می بخشد و جهان را به جایِ بهتری تبدیل می کند
تولد هرچه که باشد ای کاش زیبا باشد، امیدبخش باشد ، آزادی بخش باشد مثل رها شدنِ یک پروانه از پیله ....
تولدم مبارک نه بخاطر اینکه عادت به جشن و شادی برای روزهای گذشته ی عمرم داشته باشم نه ، بخاطر اینکه از این روز به بعد بتونم برای خودم زندگی بی نقصی بسازم.

 

~~~~~~~~

 

دلم رو از پیله ی قهرش بیرون می کشم

واژه ها رو از خواب فراموشی بیدار می کنم

دسته گلی از یاس و باران برات می چینم