( گُل و غنچه )

بگفتا به غنچه , گُلی خوب روی

                                          که من به ز تو باشدم رنگ و بوی

خریدار من جمله مردم به جان

                                          به تو کس نیاورد رو سمت و سوی

پسندیده رنگم یکی و دگر

                                           به جانش فرو برده , ما عطر و بوی

به پاسخ بگفتای , ان غنچه گُل

                                          شتابی مکن در قضا , ای عموی !

من اغاز کارم تو در انتها

                                         شکوفا شدی ی و من اغاز روی

چو لختی سپر گردد از روزگار

                                          تو پژمرده باشی و من تازه بوی

همین قصه ی ما و ان کهنه گوی

                                           کمی صبر کن چون منم تازه گوی