تقدیم به مادرم اشرف السادات غفوری

نام من مرجانست
دختر ایرانم
زاده کوه بلند البرز
و نوای لار مر سامانست
زنم از جنس بلور
متولد به دی و فصل سپید
و دلم دریاییست 
چون خزر آبی و بی پایانست
درد دلها به شقایق گفتم
همه اسرارم را
گل عاشق داند
و همین راز و نیاز
بهر درد دل من درمانست
مادر آموخت مرا
راز عاشق بودن
اینکه دنیا همه جا رنگینست
و همانا این عشق
هدف برتر هر آیینست
دل من عاشق بخشندگی بارانست
نام من مرجانست
مرجان آزرم نوایی