تقویم

تقویم شد شرمنده ی چشمان ِ پیگیرم
گویا زمستان در دیار ِ قهر، طولانیست
یک بار ِ دیگر میزنم فریاد،پس بشنو...
" در شهر ِ تو عاشق کشی رسم ِ مسلمانیست؟"

باور نمیکردم سرانجامم چنین باشد....
"با دوریَت درگیر و در فریاد، پوسیدن
تصویر ِ تاری را در آغوشم بغل کردن
آنرا به جای روی تو هربار، بوسیدن"

قرنیست میگیرم سراغت را از این تقویم
از موعد ِ برگشتنت چیزی نمیداند
در خانه ای که روزگاری های وُ هویی داشت
جز تیک...تاک ِ ساعتم چیزی نمیماند

با چلچراغ ِ سقف ِ تنهایی سرم گرم است
وقتی وجودم از غمت دیوار ِ دلتنگیست
من خوانده بودم شیشه ای باشد سکوت اما...
جنس ِ سکوت ِ مرگبارت بی گمان سنگیست

امروز را مانند ِ روز ِ قبل و قرن ِ پیش
خط میزنم شاید که فردا روز ِ من باشد
شاید برای آشتی آیی و لبهایت
مشتاق ِ چای ِ تازه و لب سوز ِ من باشد

ای کاش روزی سر زده مهمان من باشی
تا باز تابستان شود این سرزمین ِ سرد
یک بار ِ دیگر میزنم فریاد،پس بشنو...
"تقویم شد شرمنده ی چشمان ِ من،برگرد"