سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- رفعت.حکیم ۲- عزراییل ۳- قلب تاریک مرگ ۴- امید ۵- تضاد .مرگ وزندگی ۶- عقل کل ۷- نوبت مطب ۸- ☄️ پاشو☄️ ۹- تنها ۱۰- باشگاه خدا سازی حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزسه شنبه 15 آبان 1403 4 جمادى الأولى 1446 Tuesday 5 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۵۸ شاعر این شعر را خوانده اند
طاهره حسین زاده (کوهواره)،مسعود آزادبخت،مهرداد عزیزیان بی تخلص،فاطمه سلطانی،محسن ابراهیمی ( غریب )،محمد قنبرپور(مازیار)،آرزو عباسی ( پاییزه)،طوبی آهنگران،هادی محمدی،سارا رحیمی،مهرداد مانا،فاطمه افکن پور،محمد علی سلیمانی مقدم،عباسعلی استکی(چشمه)،مریم کاسیانی،ایمان اسماعیلی (راجی)،رضا رضوی تخلص (دود)،محمد رضا خوشرو،مرتضی سماواتی،منیژه قشقایی،محمد علی رضاپور،عليرضا حكيم،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،اصغر ناظمی،مسيحا الهیاری،منوچهربابایی،مهدیس رحمانی،محمد باقر انصاری دزفولی،رحیم نیکوفر ( آیمان )،مهدی محمدی،سيد هادی حسینی(هادی)،رضا حمیدی راد(احسان)،مدیر ویراستاری،برهنه در بارانِ دره ی کومایی،محمد امیری،محمد جواد عطاالهی،خدیجه وفایی راد ( غریبه)،بهرام معینی (داریان)،قربانعلی فتحی (تختی)،سعید ساعدی،یدالله عوضپور آصف،حسین مراغه،لیلا گمار (مأنوس شده با قلم)،سید مصطفی سراب زاده،ابوالفضل زندیه شاهین،احمدی زاده(ملحق)،موسی ظهوری آرام(آرام)،سیاوش آزاد،مهدی سلیمانیان(پژمان)،شبنم حکیم هاشمی،محمد فاضلی نژاد،سید علی کهنگی (واسع)،عنایت یزدانی (فرخ)،نرگس زند (آرامش)،علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق،افسانه نجفی،راضیه خضری،محمدرضا آزادبخت
نقدها و نظرات
 دوشنبه ۱ شهريور ۱۴۰۰ ۱۴:۵۱
سلام مهرداد دلت شادشعرت رو البته بدون در نظر گرفتن قالب و وزن که به نظر من غزلواره بود به لحاظ مفرح بودن دوست داشتم خنده بر لب انسانها آوردن هم کم از عبادت نیست موفق باشی 💯💯💯💯💯💯💯💯  سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۱۵:۲۱
درود جناب ماناطنزی بسیار زیبا و شیرین بود موفق باشید 
 سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۲۱:۲۰
مهرداد عزیز خنده بر لبانم آمد .و لایک هفتم کار من بود. همچنان مانا بمانا.. و یک مطلب طنز از طرف من. از ماکارانی مانا هم میتوانستید استفاده کنید آن هم آخرش. نا. داشت. خنده بر لب میزنم تا کس نداند راز من. ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت. سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۲۲:۵۸
سلام مهرداد عزیزم .مطلبی که می‌گویم از صمیم قلب است.امکان ندارد در صفحه ای بروم قبل از نوشتن دکمه لایک را نزنم . و اینکه به شما گفتم هفتمین لایک کار من بوده فقط جنبه مزاح داشت من چه بگویم چه نگویم اولین کارم زدن دکمه لایک است . چه شعر زیبا باشد و چه نباشد . تا جایی که در قسمت مطالب هم میروم به دنبال دکمه لایک میگردم بعد متوجه میشوم این قسمت دکمه لایک ندارد.
 سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۱۷:۰۳
سلام .. و خیلی خلاصه بگویم پیش از آنکه پا در کفش مرحوم شاملو کنم ، یک دوره فقط غزل می نوشتم یعنی تا سن پانزده سالگی که در یک اتفاق تلخ آن دفتر از میان رفت و چهار سال بعد که اتفاقی دیگر باعث شروع دوباره ام شد ، و این بار برای آنکه دلنوشته هایم از بین نروند در چندین نسخه می نوشتم . از آن دفتر که اسمش هنوز یادمه ( مثل رنگ صورتی ) چند تیکه پاره هنوز یادمه :بر دلم هرچ رود به دیده ات که رواست که چرا من از اول دل به دیده ی تو دادم ..... یاد آن شب در آغوشت غنودم به دستانم خشم از رویت زدودم گل بوسه ای از صورت تو چیدم چندتار مو ز جعد تو ربودم خوش نداشتی که من چون مرغ بی پر رخت خواب تو گشت جای فرودم تو بیچاره به خواب شیرین بُدی من فرهاد لب قند تو بودم ...... این صورتی که تو داری ماه ندارد وین منزلت را که تراست شاه ندارد حقا که مه کنعان حضرت یوسف به قد روی تو خاطرخواه ندارد ..... چندتا مثنوی طنز داشتم که خیلی طولانی بودند . یکیشون ماجرای قهر من و دخترداییم بود ( به اسم گلستان ) که من اسمشو نوشته بودم روی کتاب نگارش ، و اونم بچه روستا بود پاره ش کرد : گفتم این نام کتاب سعدی ست به زنگی قسم که نام تو نیست نبودش حالی حرف حسابم پاره بکردی اوراق کتابم من هم از شدت اندوه و زاری مابقی را انداختم به بخاری ...... و یادمه نزدیک بیست صفحه " حکایت خواجه منوچ " را نوشته بودم که میره آرایشگاه موهاش خراب میشه و اون تصمیم میگیره بوفرزاد آرایشگر رو بکشه ، بوفرزاد هم فرار می کنه : بفرمود که هیزم بکردند انبار به غلامی گفت که آتش بیار از هیبت دهان مردم بدوخت آرایشگاه هم در آتش بسوخت کسی نیارست که لب تر کند مر شکایت به یکی افسر کند دادگاه نیارست گوید هر از بر از ترس تیغ خواجه منوچهر بعدش بوفرزاد فرار میکنه کرمان . اینم دنبالش و توی بیابانها گیر می کنه : از گرسنگی ریشه ی گون همی بود خوراک آن تهمتن از سوسیس و کالباس همی یاد کرد ناله هایی چون نای فرهاد کرد بیامد یادش کوفته برنجی که دور از مامان میخورد به کنجی به یاد خوروش خوش فسنجان میرفت او همی به راه کرمان ... و یادمه آخرای داستان که خواجه منوچ بدست بوفرزاد میمیره : یابو و شتر . الاغ و بره حتا مردمان خوب گلدره که ندانستم کی ند و کیستند در مرگ خواجه همی گریستند و آخر کار که بوفرزاد رو اعدام می کنن : بوفرزاد هم اعدام بگشتی جسد او را با دو سه کشتی افراد خل و مردمان گیج بردند انداختند به آب خلیج بخصوص زمان دبیرستان همین شعرهای بی عروض و بد عروض بین دوستام دست به دست می شد . اما یک اتفاق که قادر به شرح آن نیستم . باعث شد آن دفتر بسوزه و جز همین تک و توک بیت ها از حدود صد غزل و مستزاد و مثنوی و .. چیزی به جا نمونه . البته از کودکی با قالبها و قافیه ها و حتا اغلب شعرای مشهور آشنا بودم . اما وزن را در بزرگسالی یاد گرفتم و البته فقط یاد گرفتم و بکار نبردم . چون دیگر غزلها سراغی از مانا نگرفتند و این سپیدها بودند که اینقدر او را در پی خود کشاندند تا به در خانه ی گلاله رساندند هدفم از انتشار این طنز ، کمی عوض کردن فضا بود . این شعر سی و سومین قطعه از دفتر چهاردهمه و شما اگر در سروده ی قبلی دقت کنید ، در پاسخ به دوستان قطعات دفتر چهاردهم را نوشتم از سی و دو به سی و چهار رسیدم . چون نیتم این بود این را جداگانه بفرستم که : اولا دوستان کمی شاد شوند دوما کمی بهم بخندند سوما ضعف مانا را ببینند و بدانند که استاد نیستم و این عناوین را برای صاحبان واقعی اش به کار ببرند . و چهارما : همش از بی عاریه  سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۲۲:۰۷
درود بر جناب مانا🌻🌷🌻 بعد از چند ماه دوری از شعر و شاعری، به بهانهء (صرفا همراهی و ) کمی تنظیم وزن همراه شدم با سرودهء شما ممنون که بر لبان محتاج خنده‌ام، غنچهء لبخندی شکوفا کردید 🌷🌻🌷🌻🌷🌻🌷 پای قلمِ سلیمانی، در کفشِ سرودهء مانا 😊😊😊 شنیدم که مانای خوب و توانا فقیهی فخیم و دبیری‌ست دانا به وقتِ سرودن، زبانش دو متر است و وقتِ نوشتن، خطش نیست خوانا! دو خورجین کتابش، پس انداز اویند ز سعدیّ و حافظ، همه شعرِ مانا! چو سعدی کثیرالسّفر هست ایشان وطن دارد امّا ز کرمان نشانا به هر شهرِ شعری قدم می‌گذارد به تیپا برون میشود یا کمانا! مجید قلیچ از وفا بود با او به هر نقطه از کشور آریانا! نخاله گرفتی ز کوه و در و دشت به لطفِ توانمندی آن نیروانا! سپس هر دو درمانده در کارِ ماشین شدند و به فکرِ کمی، آب و نانا! دو گونی پر از پول بر دوششان بود هیوندا خریدند از اصفهانا! پس از آن همه فکرشان شد "قبیله" همه شاد و خندان، به دور از زیانا! به پا گشت تا جرّ و بحثی فراوان به محبوبه سلمان همی گفت: جانا! رسول و درو کردنِ نقد طوری که از مو و از ریشِ پژمان نمانا! سما غوطه‌ور بود در بحر اشعار منیژه ستاره به هر کهکشانا! به سردشت، سارا مکان داشت امّا دوصد ووی گفتی سحر، آن جوانا! عسل غیبتش دائمی بود، زیرا که شویش بُدی ساکنِ پادگانا! امیر الحسین بندهء وقت، هر سوی همی بود با شیخِ شیخان روانا! حدیث و کتک‌کاری‌اش بود معروف به میدانِ نقّادیِ شاعرانا! گلاله دو گونی قطارِ فشنگ و قلیچی که می‌داد، خانی به خانا! اضافه شده آرزو هم به این جمع به جایی که "سیّد بوَد میزبانا! 😊😊😊😊 بتِ خوشتراشی به کف داشت شیخی و بادِ موافق، برایش وزانا! به دامان او ریخت شعر سپیدی که ریشش همان وقت شد، رنگِ یرنا! عجب نیست معتاد و گرتی بگردم ز اندوه و درد و غم ای مهربانا! به او گفت حرفت، همه چیپ و مفت است نترسان مرا از شتر، ساربانا! تو هم گر به دعویّ خود صادق‌ستی بگو شعری از جنسِ اشعارِ "مانا"! چنین شد که آخر موفق شدم تا به دیوان کنم شرحِ حمّام و وانا! برای گلاله گل آورده‌ام از چنین دفترِ پر گل و بوستانا! کرمانشاه ۳۰ اسفند ۹۹ کرج ۰۲ شهریور ۱۴۰۰ 😊😊😊😊 حسب‌الامر جناب مانا، با تیک نقد هم ارسال شد. به یادگار بماند، در این دفتر عشق 🌻🌷🌻🌷🌻  دوشنبه ۱ شهريور ۱۴۰۰ ۱۲:۵۶
سلام و احترام مانای عزیزبسیار زیبا بود از کوهدشت ما گفتی از خود ما نگفتی به هر حال عالی بود
 دوشنبه ۱ شهريور ۱۴۰۰ ۱۳:۲۹
درود بر مانای عزیز بعداز غیبت نسبتن طولانی دست پر آمدی و چه خوش بود ... آفرین به طبع شعرت ..همیشه بمانی به عشق و درودها 👏🌹🌹🌹🌹  دوشنبه ۱ شهريور ۱۴۰۰ ۱۳:۳۳
درود مانای عزیز مثنوی گفته ای چه زیبا همانا  قشنگ بود دمت گرم 
 دوشنبه ۱ شهريور ۱۴۰۰ ۱۴:۰۱
سلام مانابامزه بود رفیق مبارک دوستانت ولی همون سپیدتو بنویسی سنگین تری  موفق باشی عشقم
 دوشنبه ۱ شهريور ۱۴۰۰ ۱۴:۰۵
درود بر جناب مانامن که دیگه تو گروه غزل‌خوانانای شما نیستم و تصمیم به برگشتن هم ندارم پس بهتر بود یه ویرایش می‌زدید و این قسمت رو حذف می‌کردید اضافه شده آرزو هم به جمع به این جمع شوت و غزل خوانانا😱😱 . موفق باشید
 دوشنبه ۱ شهريور ۱۴۰۰ ۱۴:۱۵
سلام خدمت ادیب بزرگوار جناب ماناجناب شعری بسیار بسیار زیبا غنی از معرفت ادبیات دورود بر شما چند بار شعر شما را خواندم  دوشنبه ۱ شهريور ۱۴۰۰ ۱۵:۰۴
درودتان بزرگوار جناب مانابسیار هم زیبا شادی هماره در دلتان و سخن طنزتان گویا مانا باشید وتندرست
سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۱۵:۰۹
درود بر جناب مانا بعد از چند ماه دوری از شعر و شاعری، به بهانهء (صرفا همراهی و ) تنظیم وزن همراه شدم با سرودهء شما ممنون که بر لبان محتاج خنده‌ام، غنچهء لبخندی شکوفا کردید 🌷🌻🌷🌻🌷🌻🌷 پای قلمِ سلیمانی، در کفشِ سرودهء مانا 😊😊😊 شنیدم که مانای خوب و توانا فقیهی فخیم و دبیری‌ست دانا به وقتِ سرودن، زبانش دو متر است و وقتِ نوشتن، خطش نیست خوانا! دو خورجین کتابش، پس انداز اویند ز سعدیّ و حافظ، همه شعرِ مانا! چو سعدی کثیرالسّفر هست ایشان وطن دارد امّا ز کرمان نشانا به هر شهرِ شعری قدم می‌گذارد به تیپا برون میشود یا کمانا! مجید قلیچ از وفا بود با او به هر نقطه از کشور آریانا! نخاله گرفتی ز کوه و در و دشت به لطفِ توانمندی آن نیروانا! سپس هر دو درمانده در کارِ ماشین شدند و به فکرِ کمی، آب و نانا! دو گونی پر از پول بر دوششان بود هیوندا خریدند از اصفهانا! پس از آن همه فکرشان شد "قبیله" همه شاد و خندان، به دور از زیانا! به پا گشت تا جرّ و بحثی فراوان به محبوبه سلمان همی گفت: جانا! رسول و درو کردنِ نقد طوری که از مو و از ریشِ پژمان نمانا! سما غوطه‌ور بود در بحر اشعار منیژه ستاره به هر کهکشانا! به سردشت، سارا مکان داشت امّا دوصد ووی گفتی سحر، آن جوانا! عسل غیبتش دائمی بود، زیرا که شویش بُدی ساکنِ پادگانا! امیر الحسین بندهء وقت، هر سوی همی بود با شیخِ شیخان روانا! حدیث و کتک‌کاری‌اش بود معروف به میدانِ نقّادیِ شاعرانا! گلاله دو گونی قطارِ فشنگ و قلیچی که می‌داد، خانی به خانا! اضافه شده آرزو هم به این جمع به جایی که "سیّد بوَد میزبانا! 😊😊😊😊 بتِ خوشتراشی به کف داشت شیخی و بادِ موافق، برایش وزانا! به دامان او ریخت شعر سپیدی که ریشش همان وقت شد، رنگِ یرنا! عجب نیست معتاد و گرتی بگردم ز اندوه و درد و غم ای مهربانا! به او گفت حرفت، همه چیپ و مفت است نترسان مرا از شتر، ساربانا! تو هم گر به دعویّ خود صادق‌ستی بگو شعری از جنسِ اشعارِ "مانا"! چنین شد که آخر موفق شدم تا به دیوان کنم شرحِ حمّام و وانا! برای گلاله گل آورده‌ام از چنین دفترِ پر گل و بوستانا! کرمانشاه ۳۰ اسفند ۹۹ کرج ۰۲ شهریور ۱۴۰۰ 😊😊😊😊  سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۱۷:۱۶
سلامو این نوع نوشتن منو به دوران دبیرستان برد یاد خاطرات خوب و شیرینم افتادم سر زنگ ادبیات فقط ردیف و قافیه رو میشناختم برای شعر گفتن و از وزن بی خبر بودم و همانند این شعر شما می سرودم و دلبری می کردم از دوستانم  قلمتان ماندگار
 سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۲۰:۱۰
سلام و درود جناب مانابسیارعالی
 سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۲۲:۰۱
درود و عرض ادب مانا استاد گرامی و دوست مهربان سپاس برای لحظات آمیخته با مهروشادی علم و شعر و عشق و ...ـ همیشه آموخته ام کنارشما ودوستان عزیزم و همه ی دوستان شاعر چه سایت ناب چه سایت شعرنو همیگیتان را دوست دارم  و پناه همگیتان مهر الهی ،الهییییییییییییی
 سه شنبه ۲ شهريور ۱۴۰۰ ۲۲:۲۳
سلام و درود و ارادت
 چهارشنبه ۳ شهريور ۱۴۰۰ ۱۲:۲۰
سلام مانا نه حال بودن مانده نه کلمه ای برای بلغور اما یک لحظه آمدم تا فکر کنم که هستم و چشمم به این نوشته افتاد که انگار از بی شعری به قولی همینجور یه چیزی بنویسم افتاد ولی گاه ننوشتن بهتر از بد نوشتن است گاه سکوت بهتر از فریاد است .قصد نقد ندارم از شاعری که هر کلامش آیه ای بود از سایه سار جلجت های دانش واقعا دیدن این نوشته مجبور و دل آزرده ام .حالا بماند تناقضی که در شعر به سرت میخورد در بیت اول مانایی فهیم و دانا و بعد میشود با خطی نا خوانا و زشت ..نه به طنز و شعر کمیک میخورد نه آهنگی و نه مثلا کنایه و در لفافه که مثلا کسی خودش را بیان کند .انگار تکه از پازل روزمره یه آدم که نه فایده ای چون شعر های قبلی اش دارد نه پیامی ...واقعا به کجا داریم میرویم ......این شعر مانا بود انگار شعرها هم کرونا میگیرند سبوی می شکسته در میکده بسته امید همه ما به همت تو بسته به همت تو ساقی تو که گره گشایی روزی روزگاری مانی بود .... چهارشنبه ۳ شهريور ۱۴۰۰ ۱۵:۳۸
او که میرود اینچنین سنگین صبور و استوار چگونه میتوان به او دستور ایست داد... 
 چهارشنبه ۳ شهريور ۱۴۰۰ ۱۷:۲۶
بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما شاعرگرامی مثنوی های زیبای شما راز عشق را هویدا کرد دل را شیدا کرد غنچه های شادی را در دل شکوفا کرد
 چهارشنبه ۳ شهريور ۱۴۰۰ ۲۱:۱۷
سلام همه اساتید و دوستان و علی الخصوص مانای عزیزسپاسگزارم که شاگرد کوچکت یاد کردی مانای عزیز مشغله بسیار است و خیلی خوشحالم که با وجود این همه مشغله درست به این شعر رسیدم و شاید قبل از این شعر، دو شعر دیگر می خواندم به این شعر نمی رسیدم و اکنون که می نویسم از روی ذوق و شوق است گرسنه خسته تشنه تنها آشپزی هم بلد نیستم در شهر غریب و گره هایی از کلاف سردرگم کار و زندگی که باید بازشان کنم همینجا در صفحه مانای عزیز تشکر می کنم به خاطر تبریک هایتان، دیگه متاهل شدیم و مسئولیت ها و مشغله ها هم بیشتر شده به همین اندازه کفایت می کنم و عذرخواهی می کنم که فعالیتم خیلی کم شده است سپاسگزار تمام عزیزان و فرهیختگان ادیب و ارجمند هستم دوستدار همه شما مهدی دلتان بهاری و سرتان سلامت
پنجشنبه ۴ شهريور ۱۴۰۰ ۰۰:۵۱
 پنجشنبه ۴ شهريور ۱۴۰۰ ۲۲:۰۲
درود بر شما استاد گرامیبسیار عالی وزیبا بود
 جمعه ۵ شهريور ۱۴۰۰ ۰۶:۴۲
درود بر شما
 جمعه ۵ شهريور ۱۴۰۰ ۲۱:۴۷
بسیار عالی قلم تان سبز باد
 شنبه ۶ شهريور ۱۴۰۰ ۰۶:۲۳
مهرداد، این دیگه چی بود، خندیدم ولی بد نبود، موفق باشی داداش
 شنبه ۶ شهريور ۱۴۰۰ ۱۰:۳۸
درود های فراوان وارادتی بی پایان جناب مانای عزیز وگرانقدرطنزی بسیار شیوا موزون ومتفاوت قلمتان ماندگار در پناه ایام بکام 🌷🌷🌷  شنبه ۶ شهريور ۱۴۰۰ ۱۸:۴۴
سلام مانا جانزنده باد حیف که میلی به خنده نیست ....
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)
عليرضا حكيم
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
جواد مهدی پور 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
غزلت رو که خوندم تازه متوجه شدم چرا دو دستی به سپید چسبیدی ماناجان!
طنز سرودی و منم به طنز جوابتو دادم عزیز✋🌺