غلط

دل را به تو دادن غلطی بود که کردم
با این دل بیچاره ندانسته چه کردم
افتاده و پای دلم این چشم تر امشب
ماندست به در  چشم دلم تا سحر امشب
عقل از سر این عاشق دیوانه به در شد
دیوانه تر از عاشق بیچاره خبر شد
گاهی به تماشای تو در ماه نشینم
گاهی به تمنای تو در چاه نشینم
دستم نرسد گر به تو ای یار بمیرم‌
ای کاش که در لحظه دیدار بمیرم
بر دور دلم بعد تو دیوار کشیدم
از شوق وصالت همه جا جار کشیدم
هم دانه فشاندی به من و دام نشاندی
کاخر تو مرا پای قفس پای کشاندی