شهر آهن که سنگ خورده و رنگ

شهر آهن که سنگ خورده و زنگ 
پرشده از ریا و از نیرنگ
شهر مقهور جرم رنگارنگ
باز ناچارم قدم بزنم 
در هوایی که نیست جای درنگ 
با طلا خط نوشته این پاییز 
میرود هر بهار شورانگیز
دارم اینک سوال ،دلگیرم 
خنده ی تلخ و اشک با هم چیست
لحظه شیرین گذشت و خاطره شد
فاز سنگین ،هبوط عشق کسی است؟
این همه قفل ،این همه زنجیر
در، امیدش بلطف پنجره نیست
اتهامت سکوت و بیداری
چرخه هوش ،مود بیماری
عربده توی ذهن ،لب خاموش
خود بدنیای بی ثمر نفروش

چاله چوله میان آیینه ها
آب گل شد ،زلال اشک فروش
تکیه کردیم بر اصول سخیف 
با علوم زمانه ،چشم کژیم
در اموری که راست هست، چپیم 
از خدایان خفته بی زارم 
از همانها که ظلمشان کم نیست 
دست باید بدست هم بدهیم 
تا طلوع سپید آزادی
تکیه باید به همدگر بدهیم
#میتراکیانی