عکس

پیشترهای که فعالیت ادبی در فضای مجازی داشتم تقریبا یک دید منفی راجع به دید و بازدیدها بوجود آمده بود و به برداشت نون قرضی بهم دادن شیوع پیدا کرد و بنده هم از این نوع نگاه آسیب دیدم. بعدها با فعالیت بیشتر، اهالی ادب را دیدم که برای رهایی از فضای رکود تشویق می کنند به خواندن و بازدید و نوشتن در صفحه های شعری و امروز که تقریبا نتیجه آن تشویق ها، ظهور شاعران و منتقدان خوب و فعالیت های بیشتر و فضای گرمتر و صمیمی تر بوده، پی برده ایم که چقدر مهم و با ارزش است فعالیت های درست ادبی
خواندن، نوشتن و نقد کردن، به گل صرف اهدا کردن اکتفا نکنیم، نکاتی که به ذهنمان می رسد را دریغ نکنیم اگر ضرورت ایجاب می کند و فرصتش را داریم در جستجوی ارجاعات برون متنی اشعار یا دقیقتر نوشتن مقصود و منظورمان کمی خودمان را به زحمت بیاندازیم

شعری که خواندیم از شاعر ادیب و فرهیخته، جناب سعید صادقی، بیدل عزیز
شعری بود که مصرع های زوج آن یکسان هستند. گویا ما داریم غزلی را می خوانیم که ردیف آن یک مصرع کامل است و قافیه به انتهای مصرع های فرد رسیده. خب بسیار خب، این یک کار بدیع و دلنواز است
اما بعد
این مصرع که ردیف این غزل ماست هم قافیه است با سایر مصرع ها
قوافی عبارتند از : روزگار، یادگار، باوقار، بی قرار، آشکار
در بحث قوافی، این نکته را معمولا صنایع شناسان لحاظ می کنند که قوافی خوش آهنگ باشند و حروف مشترک بیشتری تا حد امکان در قافیه ها وجود داشته باشد تا بر غنای موسیقایی کناری بیافزاید. از این حیث قوافی افزون از حد ضرورت شباهت هایی در حرف ماقبل حرف رَوی دارند که موسیقایی شعر را قوت بخشیده است واج خوش صدای  «ا» در قافیه های یادگار، باوقار و آشکار (در این واژه ها مقصود «ا» نخست هست و نه حروف قافیه)
حروف قافیه : ار
ضمن آنکه حروف قافیه  «ار» خوش صدا هستند و ردیف یک مصرع کامل را دربرگرفته که غنا را می افزاید یکسانی حرف ما قبل روی نیز در این سه قافیه و همچنین مشابهت حروف در واژه های «بی قرار» و  «با وقار» نیز خودنمایی می کند
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
بحر مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف

(بحر مضارع از دو رکن مفاعیلن و فاعلاتن و زحافات آن ها پدید می آید جهت نامگذاری بحر مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف از این قرار است :
مفعول :  اخرب از مفاعیلن
فاعلات : مکفوف از فاعلاتن
مفاعیل : مکفوف از مفاعیلن
فاعلن : محذوف از فاعلاتن)

وزن تمامی مصرع ها در صحت و درستی و شعر روان و زیباست
این غزل موفقیتش را مرهون انتخاب ردیف احساس برانگیز (عکسی به یادگار) که یادآور خاطرات و تداعی گر فراق است و نیز جلوه های موسیقایی وزن بیرونی، کناری و درونی (جناس، تکرار، واج آرایی و...) که در این شعر چشمنواز است . در خصوص این غزل به همین حد کفایت می کنم.
با آرزوی بهترین برای شاعر خوب سعید صادقی عزیز

ممنون از صبر و حوصله فرهیختگان
دلتان بهاری