پست های وبلاگ

درود برشما
استفاده کردم ازاین صفحه ی پربار

سلام و عرض ادب جناب داودیان عزیز
دلم برای شما و افکار سیالتان تنگ شده بود.
چندیست کمتر می توانم در محضر بزرگواران باشم و این از کم سعادتی بنده است.

از تعارفات که بگذریم،به نظرم پستتان یکی از ریشه ای ترین مقوله های سیر اندیشه را مطرح کرده است.
حستان را کاملاً درک می کنم و می دانم که عدم قرارگیری در چارچوب فکری خاص در عین اینکه ذهن را پویا می کند،می تواند چه اندازه قوای جسمی و روحی را تحت الشعاع قرار دهد.

اینکه چه تضمینی می تواند در قبال اندیشه ها وجود داشته باشد؟
این سوال پای رفتن و ماندن را سست می کند.به قولی نه راه پیش می ماند و نه پس...
هرچند خودم اعتقاد دارم به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل است.

بنده هم گاهی به حال بعضی ها غبطه می خورم.
نه از روی کبر یا علم.....اصلاً
از روی مشاهده و حال و احوال اشخاص،بدون هیچ پیش فرضی

اینکه خوشبختی می تواند چه تعریفی داشته باشد، سخت ترین سوال است!
آیا اصلا خوشبختی معنا دارد...
ما آن را می سازیم یا باید به آن برسیم؟؟!!

قبلاً وقتی به زحمت یک آشپز برای تزیین غذایی نگاه می کردم که قرار است چند دقیقه دیگر خورده شود،خنده ام می گرفت و به خودم می گفتم چه کار بی سودی!!!
اما وقتی از منظر آن شخص به نگاه کردم...فهمیدم که حس خوشایندی که او می تواند از این کار در رگهایش تزریق کند را شاید من با ساعتها تفریح نتوانم!!!پس او خوشبخت تر است؟!

به قول شما افرادی هستند که وقایع بیرون را با عینک هایی که ساخته اند می بینند و هیچ دغدغه ای هم ندارند ....خوش به حالشان!!!

اما برای من غوطه ور شدن افکار در دریای بی پهنای وهم بسیار ارجح تر از ثبوت آن است.
چند وقت پیش وقتی در مورد اسپینوزا می خواندم فکری به ذهنم رسید.
اینکه شاید هدف غایی این دنیا رسیدن به همین نفهمیدن است.

شاید همه باید دست آخر در گوشه ای از خیابان های شهر بنشینند وفور نظریات و افکاری را بشمارند که تزی هستند برای ساز و کار دنیا...ساز و کاری که شاید یکی از همین ها باشد...! شاید هم چیزی ورای آن...!

پرگوی هایم را به بزرگی ببخشید
پاینده باشید

سلام...
همانطور که فیزیک برای نقطه،بعدی مشخص نمیکند..این ماجرای ماورا هم به نظر بنده بعد قابل به عرضی ندارد.
اصولا اعتقادات و سلایق را سپر هایی میدانم که گاها وجودشان سکری هرچند موقتی ولی مفید دارد.
مثلا اگر قرار بود ما در دنیای صرفا منطقی روز شب کنیم دوامی نمی آوردیم.
انسان گاها احتیاج دارد بانی تراشی کند...ذات انسان به نظر ماورا گراست.
این رفتار در توجیهات به خوبی ملموس است.

واژه ی مدنظر من از ماورا شاید آن نباشد که شما میپندارید،اما باید این را بگویم که اگر همین نقطه ی بی بعد نباشد...انسان عملا دلخوشی خاصی نخواهد داشت.
احساسات از ماورای انسان سرچشمه میگیرند و نبودشان تمایز حیوان و انسان را برملا نخواهد ساخت.
اما بگذارید ما برای نقطه هم بعد تعریف کنیم و هم جرم...
نمیدانم مرتبط حرف زدم یا چرند گفتم...فقط گفتم.
تابعد.

سلام جناب داودیان گرامی
این سوال شما تا بوده در ذهن آدمی بوده...
حضرت خیام اینگونه پاسخ می دهد:

تـا چـند زنـم بـه روی دریـاهـا خشت
بـیـزار شـدم ز بت پرستان و کنشت

خیام, که گفت دوزخی خواهد بود؟
که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت؟
*******
در پرده ی اسرار, کـسی را ره نیست
زیـن راز روان هیچ کس آگه نیست

جز در دل خاک, هیچ منزلگه نیست
مِی خور که چنین فسانه ها کوته نیست
*******
سازی و شراب و دلبری بر لب کشت
این هـر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت

مشنو سخن بهشت و دوزخ از کس
که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت؟
********
گویند بـهشت با رخ حـور خوش است
مـن می گویم که آب انگور خوش است

این نقد بگیر و دست از آن نسیه بـدار
که آواز دهل شنیدن از دور خوش است
********
آورد به اضطرارم اول به وجود
جز حیرتم از حیات چـیزی نفزود

رفتیم به اکراه و ندانیم چه بـود
زین آمدن و بودن و رفتن مقصود
*******
افسوس که سرمایه ز کف بیرون شد
از دست اجل بسی جگرها خون شد

کس نـامد از آن جهان که پرسم از او
کاحوال مـسافران دنیا چون شد؟
********
زان پیش که بر سرت شبیخون آرند
فرمای که تا باده ی گلگون آرند

تو زر نه ای ای غافلِ نادان که تو را
در خاک نهند و باز بیرون آرند
*******
گویند بهشت و حور و کوثر باشد
جوی می و شیر و شهد و شکر باشد

پـر کن قـدح بـاده و بـر دستم نِه
نـقدی ز هزار نـسیـه بهتـر بـاشـد

البته چون این نظرات بسیار صریح است و نمی توان از آنها معنای دیگری بیرون کشید ، معلم دینی مدرسه ی ما با خیام کار نداشت و بیشتر روی (معانیِ الهیِ می و معشوقِ) حضرت حافظ مانور میداد!!

برقرار باشید

بهمین دلیل من عاشقشم، شاه همه شاعر ها و فلاسفه

سادگی کلامش حرف نداره، هیچکدام محبوبیتشو در دنیا ندارد

به این بحثا علاقه مندم،چند وقت نبودین،این بحثا نبود...حال گیری بود

ابوافضل و سینا، چه داغ و زیباست جدل اندیشه هایتان، مرا به زمانهای دور برد.

در تعجبم، اینهمه چیز میدانید در مورد اینهمه چیز

سلام و ارادت جناب رمضانی عزیز و جناب دژاگه عزیز

من سوال رو خیلی ساده تر و در مورد اعتقادات مذهبی و زندگی اخروی دیدم که تحت عنوان" ماورأ خودم" مطرح شده...

"من به افرادی که میدانند و با تمام وجود به ان عتقاد دارند غبطه میخورم کاش من نیز همان یک چیز را میدیدم و دربست باور میکردم چه شادتر این زندگی کوتاه را بسر میاوردم چون در هر صورت انتها یکی است چه با شک و چه بی شک و هیچ تضمینی برای هیچکدام وجود ندارد چه انی که شاد زندگی میکند و فکرش بر محور یک ایمان یا باور میچرخد و یا شخصی مانند من با اعتیاد فکری که چهار چوبی ندارد"

برقرار باشید هر دو بزرگوار

سلامی چند باره ابوالفضل جان
بنده هم از شما آموختم عزیزم (بی تعارف عرض کردم)

دیدم اون بالا شلوغ شده بود،گفتم این پایین بنویسم که خودنش راحت تر باشه
******************************************
1.البته فلسفه ملاصدرا که در امتداد فلسفه ی بو علی سیناست خیلی منسجم تر و گویا تر از پیشینیان خودش است.منظورم فلسفه مشاست که ریشه اش به ارسطو باز می گردد.

ابوعلی سینا در فلسفه اش از واجب الوجود صحبت می کنه
یعنی جوهری که وجودش برای معنادار بودن جهان واجبه
واجب الوجود و خصوصیاتش خیلی شبیه مقوله وحدت وجود در عرفان.
زمانی که ابن عربی بحث وحدت وجود را مطرح کرد (کثرت در عین وحدت و وحدت در عین کثرت هم زیرشاخه ی این تفکره)
مورد انتقاد شدید زمانه اش قرار گرفت.

جهان نامحدوده........واجب الوجود هم نا محدوده
بنا به اصل بی نهایت بودن جهان چه در کل و چه در جز
دو جوهر بی نهایت نمی تونن وجود داشته باشند،چون در هر حالت محصور هم می شن......پس باید یکی باشند با دو نام متفاوت
پس ،واجب الوجود=جهان
وبر عکس
در این صورت وحدت وجود مطرح میشه.


شاید منطقی ترین شکل قایل شدن جوهری ماورایی برای جهان(همون بی نهایت بودن) وحدت وجود باشه!!!

من خودم وحدت وجود رو خیلی دوست دارم(سلیقه ایه البته)
***********************************
درباره زبان ریاضی هم کاملاً حق با شماست.
دقیق ترین زبان برای تبیین منطقی ریاضیاته
چون انتزاعیه
*************************
اما زبانی که ما الان با هم صحبت می کنیم چندان رسا نیست.
چون ریشه در خاطرات و فرهنگ و... داره.

اتفاقاً انتقاد ویتگنشتاین به تمام فلاسفه این بود که اصلاً ما هنوز زبان بیان دقیق افکار رو در دست نداریم و برای همینه که موقع بحث همیشه به چالش می رسیم در صورتی که ریاضی این گونه نیست.

همین اعتقادش هم باعث شد که مقوله ی متافیزیک رو بر خلاف استادش راسل کاملاً رد نکنه.حتی مدتی هم در یک شهر دور افتاده کشیش شد!!!
**********************************
سپاس مجدد دوست عزیزم

ابوالفضل جان ...
برای پایان بندی مناسب چند بحثی که مطرح فرمودید و صحبت هایی کردیم،عرایضم رو دسته بندی کنم.
*****************************
با توجه به نظرات ویتگنشتاین که در کتاب پل استراترن آمده و خودش هم سالها بعد در پژوهش هاش بهش اشاره کرده،قصد ویتگنشتاین پایان دادن به کل فلسفه بوده و به عقیده ی خودش اون آخرین فیلسوفه!
اون سعی کرد با نقد زبان فلسفه اون رو به چالش بکشه و در حقیقت بگه که جنگ فلاسفه سر نقادی زبانه نه بر جدال اندیشه ها.......این نظر تو تاریخ فلسفه حرف خیلی بزرگیه!!!
***************************
در مورد فلسفه ی شخص راسل نظر خاصی ندارم
چون تنها کتاب قدرتش رو خوندم.که بیشتر جامعه شناسی_تاریخیه تا فلسفی.هرچند رگه های اندیشه اش هم درش مشخصه.
اما از اون جایی که فلسفه تحلیلی تاثیر گرفته از مکاتب پیشین به خصوص تجربه گرایی(مثل فلسفه هیوم)است،نظراتشون در باب متافیزیک مشخصه.اون ها برای ورای تجربه وجودی قایل نیستن.(که البته من هم خودم علاقه ای به این تفکرات ندارم)
**************************
مورد سوم چون برام مهم بود انداختمش آخر:

*ابن عربی*
جمله ای که درباره دنباله رو های ابن عربی فرمودید،از اخوانه.
(که توی مقاله استاد کدکنی در نقد شاملو بهش اشاره شده)

ابوالفضل جان تمام مکاتب فکری روی کره زمین طرفدارنما هایی هم دارن که از آب گل آلود ماهی میگیرن.این خدشه ای به سرچشمه ی اون تفکر وارد نمیکنه.

نقد پیروان ابن عربی کار کمی نیست و از عهده ی یک تیم خبره ی علوم انسانی بر میاد، نه حتی یک فیلسوف یا مورخ.
اینکه یک عبارت از اخوان که خودش نیاز منده اثبات تاریخیه برای ما ملاک بشه،درست نیست.

چراکه...
یکی از متاثرین و دنباله روهای ابن عربی،ملاصدراست.
ملاصدرا ،بزرگترین واضع عرفان نظری (ابن عربی) رو از فارابی و بو علی سینا هم بالاتر می دونه.و خودش رو شاگرد فلسفه ی اون.
اگر ابن عربی نبود ملاصدرا و حرکت جوهریش هم هرگز متولد نمیشد.
ابن عربی کسی بود که مبانی عرفان نظری رو تبیین کرد و بهش سامان فلسفی بخشید.

**************************
سپاس از وقتی که می گذارید عزیزم
امیدوارم که قلبتون پر نور باشه تا ابد

سینای عزیز
***
مطالبتون رو خوندم و موافقم فقط در موردی باید توضیح بدم.
ابن عربی اگر بزرگترین عارف و فیلسوف اسلامی نباشه،یکی از بزرگ ترین هاست.
اگر بنده نام تالی فاسد رو می آرم،با استناد به صحبت مهدی اخوان ثالث نیست،که ایشون هرچند انسان دانا و باسوادیه اما دلیل بر صاحبنظریش در همه ی بعد ها نمیشه،کاملا صحیح.
اما منظور از تالی فاسد ابن عربی درست برداشت های بعدی هستند که از نظر اون بدست میان.
در مقام اشکال،برای این نظرات تالی فاسد ررو برشمردن.
یکی از برداشت های پر سر و صدا از این عربی این هستش(هرچند قصد او نبوده):

تقدم عقل اول بر واجب تعالی.(اتصاف هر چیز به وجود،برخاسته از ذهنه)
و همون دور علت و معلولی که بالاتر هم عرض کردم،دور کامل باطله.
***
ممنونم سیناجان از شما..
بسیار استفاده کردم از این بحث.
لذت بردم.
و آموختم

دیدم پیش شما دارم کم میارم خودمو ابرومندانه یواشکی زدم کنار جاده بتماشای ترافیک