پست های وبلاگ

          کودک ِ سوری
نگاهش با عبور ِ خسته ی هر موج
توفانی از آتش را به حجم ِ ساحل ِ تاریک می ریزد
و اشکش
قصه می گوید برای گوش ماهی ها
ستایش ناک
افتاده به پای حضرت ِ دریا
به شُکر ِ آن که پیش از فرصت ِ ابلیس
پری ها را در آغوشش فشرده ، کودک ِ سوری
فقط تصویر ِ او در گردش ِ اخبار
به چشم ِ هر که در هر دور هر نزدیک می ریزد
و مانده کال
 گویی تا ابد بر شاخسار ِ خشم ِ عالم
میوه های انتقام ِ ما
حاصل ...
نیست جز همدردی ِ صوری .