_ مارلین:
پلارس! بانتر را مےشناسے؟
_ پلارس:
چطور؟ چیزے شده؟
_ مارلین:
ڪمے تا قسمتے شاید...
_ پلارس:
نخِ پیشانےات
مانندِ نخِ سیگارِ لاےِ انگشتت
بہ من نخ داد ناراحتے!
_ مارلین:
اِے بگذریم... سڪوت...
_ پلارس:
از چــــہ؟ 😊
از ڪجا؟ 😊
پس از بانتر چرا پرسیدے؟
نڪند...
بلہ حتماً...
_ مارلین:
سڪوت...
_ پلارس:
زبانت را موش خورده یا گربہ... 😊
_ مارلین:
نہ! نگران نباش زبانم...
زبانم سرِ جایش
در حالِ پایِش آسایش است
پاسخِ سؤالم را گرفتم خانوم!
_ پلارس:
از ڪے؟ از مــــــــــن؟
من ڪہ چیزے از دهانم بہ بیرون پَرت
_ پرتاب نشد!
_ مارلین:
چشمانت پاسخم را بہ قاعده داد!
_ پلارس:
حالا چہ گفت: چشمانِ قهوهاےجانم! 😊
_ مارلین:
گفت: قهوهات دارد سرد مےشود!
_ پلارس:
فقط همین؟
_ مارلین:
گفت: خیالت را الساعہ بداهہ خالے ڪن از
بدِ قوقولے قوقولےخان
ردِّ روباه، راسوےِ خالےدان
آدم و حوّاےِ خیلے خامران!
_ پلارس:
عجب، وَ دیگر چہ گفت:
_ مارلین:
گفت: مگر نگفتم قهوهات دارد سرد مےشود! 😊
_ پلارس:
آفرین پسرِ خوب
خوب متنخوانِ چشماچشمم شدے!
_ مارلین:
چشمانت آخَر...
_ پلارس:
چشمانم آخَر چہ...
_ مارلین:
چشمانت آخَر آخِرِ حرف و بدونِ حرفست!
_ پلارس: 😊
_ مارلیـن: 😊
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سیّد محمّدرضـا لاهیجے
ساڪوتے.هند
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
درودبرشما جناب دکترلاهیجی عزیز
بسیارخلاقانه ،زیباوجالب بود