پست های وبلاگ

درود بر شما شاعر ارجمند رضایی عزیز وگرامی
بسیاردعالی وزیبا ووپر محتوی
عالی بود
بله همینطور است نمیتوان کسی را دست کم
گرفت زیرا هرکس دارای ارزش خاسی هست
و راز درونش نهفته به دوست تان به فهمانید
که خود را دست کم نگیرد تا اینکه روحیه
اش قوی شود وشما هم خود از خوبانی که
چنین تفکر زیبایی دارید
موفق باشید و سر افراز

سلام باید اعتراف کنم ما شاعر نیستیم
گاهی قلم کم می اورد و دل درد می اید
گاهی چیزهایی میبینیم که فقط ارزو میکنیم کاش اصلا اینی نبودیم که بخواییم بخاطرش اعتراف کنیم
چه شعر هایی که از جان بر میخیزد و از تارک قلم بر کاغذ جاری میشود
شاید ساده شاید مثل خیلی ها شعر دهان پر کن نباشد اماا چنان از دل برامده که بردل مینشیند
همینجا شعری مینویسیم که باید برای فهمیدنش بیست و پنج لغت نامه جلویمان بگذاریم تا معنی خط اول را بفهمیم و با کلی لایک و کامنت رفیق رفقا از سر رفع تکلیف و فک میکنم عجب شعری گفتم شاملویی هستی برای خودت و شعری که لطیف ناب ساده اما خواندی در گوشه ای بی سرو صدا
و اینکه شعر دوستتان و احساسشان و هنرشان برایتان مهم بوده و بخاطرش نوشتید بسی ستودنیست
درود بر شما

درود به نظر من کمال در سادگیست . سخن وقتی به نهایت می رسه سکوت می کنه تا موسیقی اغاز بشه (موسیقی کمال سخن است) ، موسیقی وقتی به کمال می رسه که جزیی از صدای طبیعت بشه (صدای طبیعت کمال اصوات است) و احساس وقتی به نهایتش نزدیک می شه مثل برگ گل نازک و لطیف می شه احساس لطیف نمی تواند پیچیده باشد، هوش بالا پیچیدگی می افریند اما احساس ظریف ، ظریف و لطیف می بیند و خلق می کنه.
شعر ساده ای بود که شاعرش ساده می بیند . مثل دوست داشتن ، می توان هزار جمله زیبا نوشت ، اما معنای کامل کلام را خود دوستت دارم ، ساده و شیوا بیان می کند.

درود بانوی بزرگوار!
زیبا و تاثیرگذار
قلمتان پایدار و مانا🌺🌹🌺🌹

سلام و شب بخیر🌺
خودم که تو دنیای شعر تخصص زیادی ندارم(کوچیک همه هستیم😀😂)شاید یه سال و نیمه شعر میخونم و قبلش اینجاها میشنیدم یا همون شعرای داخل کتابای مدرسه رو میدیدم ، اونم به خاطر بد خلقی و کم بودن حس ادب دوستی برخی دبیر هام خراب‌ میشد😔
اوایل تابستان بین دهم و یازدهم بود که دیوان رباعیات خیام و حافظ رو خریدم
مقایسه بین رباعیات و غزل ها میشد فهمید این چند سده اختلاف بین دو پدیده هنری چقدر اختلافات و شباهت های قشنگی است... مستی واقعی اشعار خیام ، مستی عرفانی حافظ
کم کم بیشتر کتاب هارو گرفتم ، رهی معیری ، سعدی ، دیوان شمس ، شاهنامه ، اخوان ثالث اشتراکات زیاد داشت ولی هرکدام نکات منحصر به فرد خود را داشتند و گاه برخی از شاعران معاصر را به خاطر الگو برداری زیاد از قُدما پسند نمیکردم(نظر شخصی البته!) چون حرفی بود که برده شده بود و تکرار آن در قالبی دیگر که جذابیت کمتری داشت ، در بین معاصر ها برای من اختلافی رو ایجاد کرد که تعداد از اونهارو دوست نداشتم ، البته بگم که هر شاعر شاهکار و کار خاص خودش رو داره که شاید کسی مثلش رو نتونه بگه🌿 برای مثال رهی معیری استاد خودش رو سعدی میدونه ، شباهت در سبک گفتاری زیاده ولی گفته هاش خاصّه! مثل آهنگ (روشنگر افلاکی از وحید تاج) ، فروغ فرخزاد ایده جدیدی بود ؛ همینطور فریدون مشیری.... بنده با اینکه هنوز راه زیادی رو در این مسیر طی نکردم ،خودم رو صاحب نظر نمیدونم🌿 ولی چیزی که حس کردم رو بیان میکنم
دو نوشته از دوست گرامیتون به نکات خاص و نگاه جدیدی اشاره کرده بود!
عطر گل شبنم که بویش همه فضا رو گرفته بود ، این نگاه بهش بود که از سطح گل تا سطح فضا ، یعنی روی در و دیوار هارو فرا گرفته بود!
نکته قشنگی بود احسنت بهش تو این مورد ، دوباره یه ویژگی خاص هم داشت! اون بو مخصوص فضای اطراف نبود ، حتی روح شاعر رو در برگرفته بود که غرق در آن بود😀🌺 ایول ایول
تشبیه اشک زیاد به بارون رو در اشعار 99% شاعر ها داریم!
ولی... ولی....
بازم خاص!
قطره قطره بودنشون به نقش بستن
حتی تو شعرای معاصر به حس های خاص و خارق العاده ای که هرکسی توجه نمیکنه خیلی جذابه
مثل بوی خاک بارون خورده😍 بوی کاهگل...
خاک بارون خورده برای من حس خوبی داره ولی غریبانه و در کنجش خلوت و راحت شدنی خاص!
مثل آدم که گریه میکنه...
چقدر سبک میشی آدم...
فکر کنم دوستتون به این بُعد فکر نکرده که آدم در ادیان ابراهیمی از خاک بوده و این اشک و بارون و خاک یک ربطی به این موضوع داشته باشه و در افکارش به اون جنبه عرفانی بده🌹
همانطور که قبل از نقد دو شعر دوستتون گفتم
خاص بودن و جدید بودن در اشعار باعث دوست داشتنش میشه
چیزی که در اشعار دوست شما لمس شد🌹🌹👋👋👋
اگه کتاب داشت میخریدم😉

سلام بانو جانم
بسیار زیبا و خواندنی به نظر من هیچ مدرکی، هیج هنری و هیچ فنی بالاتر از مهربانی و گذشت در زندگی ارزش نداره نه اینکه خدا ی ناکرده فکر کنید اونا بی ارزشند نه ! چیزی که اون مدارک را بهتر جلوه می دهد افتادگی ، مهربانی و گذشت است شما بسیار بسیار دل مهربانی دارید خوشبختی تون را آرزومندم

با درود مدتیست روانشناسی میخوانم عکس پروفایلتان را دیدم و دوست داشتم روانشناسی کنم از روی ظاهر بنظرم شما آدم جدی ای هستید اما اگر پایش بیفتد شوخی های خاص خود را دارید اصطلاحا لبخند خود را هر جایی هدر نمیدهید همچنین با اعداد میانه خوبی دارید از حق خوری(حق خوری در جتماع) نفرت دارید اما شاید اگر گاهی حق خودتان خورده شود گذشت کنید که این بستگی به آن واقع و اشخاص ( نزدیکی و..) دارد و در نهایت اینکه در حین تدریس چیزی دوست دارید حقگو باشید و نه صرفا از کسی تعریف کنید

آیا درست بود؟

موفق باشید