چهارشنبه ۷ آذر
اشعار دفتر شعرِ مشق دل شاعر تکتم حسین زاده
|
|
شد جهان زیبا به یُمن زاد روزت نازنین
|
|
|
|
|
قلب من همچون کبوتر،طعمه ی یک باز شد
او ولی دلبسته ی یارِ سمندش بود و رفت
|
|
|
|
|
لعن و نفرین بر تو دل،این کار صدشیطان نبود
|
|
|
|
|
رفت پاییز برایم غزلی تازه بگو
|
|
|
|
|
دل شکستی شک نکن،یک روز جبران میشود
|
|
|
|
|
چند روزی ما فقط مهمان دنیا میشویم
|
|
|
|
|
من مُرده ام حتی نفس در سینه ام نیست
|
|
|
|
|
از چشم های هرزه ی این شهر میترسد
|
|
|
|
|
معشوقه ی دیگر شدن بر ما هنر نیست
|
|
|
|
|
چمدان بسته و قَصدش به خدا ترکِ من است
|
|
|
|
|
باختم در عشقت اما توبه ای در کار نیست
|
|
|
|
|
حالم خراب است و دلم شورِ تورا دارد
دریای قلبم را نبودت کرده طوفانی
|
|
|
|
|
رشته ی مهر تو بر دل چه کشیدن دارد
|
|
|
|
|
چه دردی میرسد هرساله پاییز
|
|
|
|
|
درد عشق کهنه را دلداده میداند فقط
|
|
|
|
|
ای وای از آن غم که به زینب آمد
|
|
|
|
|
ای که کوهی پشتِ من همچون دماوند ای پدر
|
|
|
|
|
چون طبیبی و لبت حکم به درمان دارد
|
|
|
|
|
من دختری از کوچه ی سرد و زمستانی
|
|
|
|
|
این جماعت ضربه ها را از خودی ها خورده اند
|
|
|
|
|
ای خدایی که به هر درد و غمی درمانی
|
|
|
|
|
هر که عاشق شد به یکباره ز دردش گشته پیر
|
|
|
|
|
این روزهای تلخ و تکراری عذاب است
او گر نباشد عالمی همچون سراب است
فردا رسد،باران ببارد،اوبیاید
حت
|
|
|