چهارشنبه ۲۸ آذر
اشعار دفتر شعرِ آسمان عشق شاعر احمد خدادادی دهکردی
|
|
از آن بدوخت دهان عنچه چون که میدیدش
|
|
|
|
|
آن دلبر سیمین بر معبود توهستی
|
|
|
|
|
من از گرگی که باشد در لباس میش می ترسم
|
|
|
|
|
بامدادان آمد
صبح ازراه رسید
|
|
|
|
|
قصه ی عشق من و او چه حکایت هاداشت
|
|
|
|
|
یلدا تمام و شام برفت وزمان گذشت
|
|
|
|
|
کاش در آغوش تو آسوده جان بودم شبی
|
|
|
|
|
ای که زلفان بلندت چو شب یلدایی
|
|
|
|
|
صحرا که شود سبز دلم می طلبد
|
|
|
|
|
تا کی ز تماشای تو باشم خاموش
|
|
|
|
|
تزویر مکن شیخ خدا حرف شما را
|
|
|
|
|
تو نگاه کن به رویم غم بیکران من بین
|
|
|
|
|
اوضاع جهان رو به گرانی شده امروز
|
|
|
|
|
دلبرجان من تویی روح وروان من تویی
|
|
|
|
|
ازعشق تو نور حق ز قلبم پیداست
|
|
|
|
|
دربیابان شب بود تاریک وقتی ماه نیست
|
|
|
|
|
آمد سحر و نغمه ی مرغان برخاست
|
|
|
|
|
از ازل عشق خدا گربه دلم دارم ازوست
|
|
|
|
|
گیسوی تو یادگشت زاران آرد
|
|
|
|
|
مستی زعشق آید نی از
شراب دستی
|
|
|
|
|
یک عمر با امید ز عشقش بسوختیم
|
|
|
|
|
دلم گرفته ومی نالد ازبرای حسین
|
|
|
|
|
ساقی چوبریخت نوش می کردم من
|
|
|
|
|
دراین جهان باید به فکر دادباشیم
|
|
|
|
|
روزی یک پروانه
سوی گل ها آمد
|
|
|
|
|
بروکه نیش زبانت دل مرا بشکست
|
|
|
|
|
برف می آید و باز
کوه هاگردسپیدی برتن
|
|
|