خواهرخوانده یِ شهری بهشتی

درود بر همیشه استاد مهربان
در این ایام مرا هم دعا کنید.

یعنی دست از سر این حجاب بر نمی داریا؟!
در زمان سرودن تنها چیزی که در ذهنم نبود همین حجاب بود.

درود بر شاهزاده خانوم تیزاندیش و ژرف اندیش
خوش آمدید و سپاس
این دفعه می ذارم کدها را خودتان باز کنید.
حالا بعضیاش باز هم نشد زیاد مهم نیست. امیدوارم از موسیقی و احیانا زیبایی زبان و تخیل شعر لذت ببرید.
خوب شد به «خاطره گاهی» اشاره کردید و ممنون. یک ویرگول نقطه کم دارد. اینگونه بخوانید:
زنی را می شناسم در غبار دوردست خاطره؛ گاهی
بازم سر بزنید به این صفحه. شاید برخی دوستان کدها را باز کردند.
در پناه خدای مهربان، شادکام و تندرست و رستگار باشید.

درود بر استاد استکی گرانقدر
خوش آمدید و سپاس
به مهر یزدان بمانید پاینده و بالنده

درود بیکران
زیبانگاهید بزرگوار
در پناه خدای مهربان باشید.

درود بر جناب نجفی نیک اندیش و شوریده دل
سپاس که زیبا می خوانید.
به مهر یزدان بمانید پاینده و بالنده

درود بر جناب بذلی حق اندیش و زرنگار
سپاس از حضور سبزتان
قلمتان سبز

درود بر خانم دکتر طالب زاده ژرف اندیش
سپاس که بسیار زیبا می خوانید.
کمی به شعر و مخاطب فرصت می دهم تا کدها را باز کند. اکثر کدها را بازشدنی می دانم.
به مهر یزدان بمانید با قلمی درخشان و ذهنی جوشان

درود مجدد بزرگوار گرامی
نظر شخصی بنده البته چنینست که بستر ادبیات و خصوصا هنر شعر، باید مبتنی بر اصول استیتکسی باشد، چرا که وظیفه ی هنر نخست رقیق نمودن روح است، انگاهست که اندیشه قابل انتقال خواهد بود، کد و کدنویسی را باید به مهندسین فنی سپرد، البته بنده اگاهم در ایران کشور ما، هیچ چیزی و کسی در جایگاه خودش نیست، لذا این امکان وجود دارد که مثالا شخصی بسیار ذکاوتمند و متفکر از دیدگاه اجتماع نفهمد و یا اندیشه های التقاطی به صورتی طراحی شود که، القای یکجانبه و توتیلاتر داشتهدباشد و... ازین دست.
باری به هر ترتیب نظر هر فردی در جایگاه خود مهم است، بنده هم با توجه به ارادت و احترامی که برای شخصیت و قلم پژوهنده حضرت عالی و حسن خلق فوق العاده تان قائلم، به اتفاق شعرای نازنین و اندیشنده این محفل زیبا منتظر رمزگشایی سروده ی نابتان خواهم بود.
برفراز و شادزی
با احترام

درود مجدد و صبح بخیر خانم دکتر طالب زاده ارجمند
از اینکه دوباره میهمان صفحه ام هستید سپاسگزارم.
و اما بعد
در دو پاراگرافی که مرقوم فرمودید گزاره هایی را مطرح نموده اید و به هم ربط داده اید که لازم می دانم چند نکته را در مورد آنها گوشزد نمایم:
1 ـ اشاره داشته اید: «نظر شخصی بنده البته چنینست که بستر ادبیات و خصوصا هنر شعر، باید مبتنی بر اصول استیتکسی باشد، چرا که وظیفه ی هنر نخست رقیق نمودن روح است، انگاهست که اندیشه قابل انتقال خواهد بود...»
این که بدیهی ست. هر کس می خواهد بدون ارتباط احساسی و برانگیختن احساس مخاطب، معنایی را در قالب شعر (یا هر اثر هنری) تولید کند بهتر است برود مقاله یا کتاب بنویسد. قطعا آنچه فرمودید ربطی به این شعر خاص ندارد. تحلیل محتوای کامنت های متعدد این صفحه، علیرغم تفاوت در ترکیب جملات، نشان می دهد اثر توانسته است رابطه احساسی با مخاطب برقرار کند.
2 ـ اصطلاح «کد» ابداع پیش کسوت های مورد وثوق شعر ناب است که نام آنان را ذکر نمی کنم. از منظر این عزیزان، کد هیچ ربطی به رشته مهندسی ندارد. شاید به بیان ساده، کد کلمه یا تعبیری ست که مخاطب در خوانش اول متوجه منظور آن نمی شود و باید تعمق و تفکر کند تا معنا در ذهنش شکل بگیرد.
3 ـ «کد» و «کدنویسی» در شعر، دو مقوله کاملا مجزا هستند.
با همان برداشتی که نابی ها از کد دارند شاعر دنبال کدنویسی نیست. شاعر شعرش را می گوید و گاهی شعرش دارای کد است یا کددار می شود. کدام شاعری با هدف کدنویسی شعر می گوید؟! اینجور شعر گفتن (کدنویسی عمدی) مربوط به برخی شاعران چپ مارکسیستی بعد از کودتای 28 مرداد 32 است و دیگر دوره اش به سر آمده است...
4 ـ جملاتی مانند:
«البته بنده اگاهم در ایران کشور ما، هیچ چیزی و کسی در جایگاه خودش نیست»
«این امکان وجود دارد که مثالا شخصی بسیار ذکاوتمند و متفکر از دیدگاه اجتماع نفهمد و یا اندیشه های التقاطی به صورتی طراحی شود که، القای یکجانبه و توتیلاتر داشته باشد و... ازین دست.»
قطعا «تیکه» و «متلک» و «انگ» است و پاسخش را نمی دهم.
علیرغم اختلاف عقیده شدید، بهتر است روی فنی شعر همدیگر نظر بدهیم و قضاوت در مورد محتوا و پیام را به مخاطبان در گذر زمان موکول کنیم و همزمان روی آفرینش خودمان متمرکز شویم. زمان نشان خواهد کدام آثار ماندگاری و اثربخشی بیشتری دارد و کدام رویکرد به جهان و کدام گفتمان، ماندگار خواهد شد.
یک مطلبی هم در مورد کامنت نویسی به ذهنم خطور کرد که کمی بعد در ادامه این پاسخ خواهم گذاشت. شاید برای شما و برخی مخاطبان جالب و مفید باشد.
در پناه خدای مهربان باشید.

پرسید:
شعر چیست؟!
گفتمش:
شرح دستپاچه احوال حیرانی
در پسِ رخدادِ شگفتِ ناگهانی
زایشی از تجربه درونی یا بیرونی
به بیانی متمایز از متون علمی و گفتار خیابانی
نوشتنی و خواندنی
هنوز شعر نباشد تا خوانندگانی
بخوانند و در لحظه بگردند شوریده و هیجانی
صبرکن!
همواره هست ویرایش‌کردنی

ما آدم ها در مورد هر چیزی می توانیم «نگرش» داشته باشیم. از نخود فرنگی داخل سالاد اولویه گرفته تا شامپویی که سرمان را با آن می شوریم و رجال سیاسی و شعر...
نگرش سه بعد اساسی دارد:
بعد شناختی
بعد احساسی
بعد تمایل به عمل

مثلا وقتی یک شعر را می خوانیم و کامنت می گذاریم می توانیم هر سه بُعد را به صاحب اثر بازخورد بدهیم:

بعد شناختی می تواند شامل جملاتی از این قبیل باشد:
نکته آموز و حکمت آموز است.
بسیار مفید و روشنگر بود.
از محضرتان آموختم.
رابطه بین ... و ... را به خوبی بیان کردید.
....

بعد احساسی می تاند شامل چنین جملاتی باشد:
لذت بردم از خوانش اثرتان
اعجاز کردید استاد
قشنگ بود.
خیلی دوست داشتم شعرتان را
صبحم را ساختید با شعرتان
...

بعد تمایل به عمل هم می تواند با اینگونه جملات بیان شود:
قطعا دوباره برای خواندن مراجعه خواهم کرد.
این شعر را برای همسرم خواندم...
شعرتان را می نویسم و روی درب یخچال می زنم
خیلی مایلم با شما ملاقاتی داشته باشم
به عنوان یک کار آموزشی می خواهم روی وزن شعرتان کار کنم
...

دست مخاطب باز است برای هزاران ترکیب مختلف از جملات که سه بعد نگرشی خود را نشان دهد.
ارادتمند همه دوستان و عزیزان نابی هستم.

درود جناب نظری ارجمند
زیبانگاهید بزرگوار
نه. واقعا سخت نیست. در مقایسه با شعر فیله زبان که 21 کد داشت و یک هفته طول کشید تا با کمک دوستان، کاملا بازش کنیم خیلی هم راحت است. تازگی ها دوستان عزیز یک مقدار کم حوصله شده اند. قبول ندارید؟
به نظرم باید بیشتر با اشعاری که لایه های پیچیده و معماگونه دارند کار کنیم. به امید خدا، بعدها و در مجال مناسب، در مورد ضرورت این قضیه صحبت خواهم کرد.
به مهر یزدان بمانید با قلمی درخشان و ذهنی جوشان

درود جناب کریمی ارجمند
سپاس که زیبا می خوانید.
قلمتان سبز

درود بر جناب میرزادوست اندیشمند و ژرف اندیش
خوش آمدید و سپاس
این بار فرصت می دهم به شعر و مخاطب تا کدها باز شود. باز هم نشد خیالی نیست. امیدوارم از موسیقی و شاید تخیل متفاوت خود شعر لذت برده باشید.
در پناه خدای مهربان، شادکام و تندرست و رستگار باشید.

درود بیکران
قلمتان سبز