سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        صدایم کن

        شعری از

        سید محمد اقبالیان

        از دفتر شعرناب نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ جمعه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۲۳:۳۳ شماره ثبت ۹۹۱۲۴
          بازدید : ۱۰۱۴   |    نظرات : ۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید محمد اقبالیان

        صدایم کن
         
        غزل بانو ، صدایم کن .
        صدای تو ،
        نشان چشمه ای پاک و زلالین است در صحرا ،
        نشان روشن نور است ،
        نشان طلعت خورشید رخشان است ،
                                                  در شبهای یلدایی .
        صدای تو ،
        حضور حضرت عشق است ،
        نه در رویا ،
                   میان متن بیداری .
        صدای تو ،
        سراسر نبض بیداری به خون خسته و افسرده ام ریزد ،
        در این شام سیاه و تیرة تکرار تنهایی .
        غزل بانو صدایم کن ،
        که خوابم من .
        در این رویا     
          حضوری نیست روح افزا ،
        کلا می نیست انسانی .
        سراسر حسرت و درد است و جان دادن ،
        سراپا انتظاری تلخ در شامی زمستانی .
        چه رویایی ؟؟
        که کابوسی است ظلمانی .
        غزل بانو ، صدایم کن ،
        وبیدارم کن از کابوس خوف انگیز ویرانی .
        غزل بانو ،
        صدایت ریشه در افسانه ها دارد ،
        رها گرداندم بانو صدای نازنین تو
                                   زحسرت های جاویدان ،
                                             زوحشت های نا میرا ،
                                                      ز عادت های حیوانی .
        صدایم کن غزل بانو ،
        که دنبال صدای تو ،
                             تمام خا ک را گشتم !
        نشانت را به دریاها زپریان فسونگر باز پرسیدم ،
                                ولی آهسته سر در پیش افکندند .
        به صحراهای دور و در دل شبها ،
        به هر شهری ،
        به هر آبادی و ویرانه ای
                            دنبال تو گشتم .
        تمام عمر من طی شد به سودای صدای نازنینت ،
                                                   مهربان بانوی رویایی .
        "کنون پیرم "
        ومیدانم که روزی از همین روزان تکراری ،
                       چو هر جنبنده ای من نیز میمیرم .
        غزل بانو ،
        صدایم گر کنی ،
        پاداش عمری در بدر بودن ،
                     به دنبال صدایت را ،
                     از آهنگ صدای روح افزای تو میگیرم .
                    و در بیداری وبا چشم هایی باز میمیرم .
        غزل بانو صدایم کن ،
        از این کابوس دهشتناک و زشت و خواب ظلمانی ،
                                                        رهایم کن ، غزل بانو .
                                                                         
                                                                                           20/فروردین /96  مهر آباد تهران
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        يکشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۰ ۰۷:۰۵
        درود بزرگوار
        بسیار زیبا و خوش آهنگ بود خندانک خندانک
        بهنود کیمیائی
        يکشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۰ ۰۹:۰۰
        درودها
        شاعر
        عزیز
        عالی بود
        سارا (س.سکوت)
        يکشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۰ ۰۹:۵۷
        درود بر شما زیبا بود
        قلمتان نویسا خندانک
        محمد مهدی بخارائی
        يکشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۰ ۱۱:۰۷
        درود فراوان بر شما خندانک خندانک خندانک
        مجتبی شهنی
        دوشنبه ۳ خرداد ۱۴۰۰ ۰۰:۴۶
        درود فراوان
        شاعر بزرگوار
        بسیار بسیار عالی بود
        لذت بردم
        سبز باشید سبز بمانید🍃
        قلمتان توانا✏
        👍👍👍👍
        زندگیتان پایدار
        🌷🌷🌷🌷
        بهروز ابراهیمیان
        دوشنبه ۳ خرداد ۱۴۰۰ ۱۸:۰۱
        هزاران درودبسیارزیباسرودید شاعرگرانمهر خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4