حکم

مشق ها جاری، به رسمِ نامه هایی نابِ ناب

رازِ قلبم تک دلیل قصه هایی نابِ ناب

حکم ها دل بود و از شوقی سکوتم می شکست

دست ها رو شد به دامِ عشوه هایی نابِ ناب

حرف ها همرنگِ شورِ عشقِ زیبا در بهار

با شکوهی  در مسیرِ چشمه هایی نابِ ناب

جایِ خالی در نگاهِ گرم و بیدارم نبود

سازِ عشقم کوک و غرقِ بوسه هایی نابِ ناب

سال و ماهم را حدودِ مهر او معنا نهاد

دل بریدم از نگاهِ لحظه هایی نابِ ناب

• بچه گیام-

  پی نوشت: سلام .ممنونم به شعرم اومدین. راستش بعد از سرودنش فهمیدم قصه، نامه، عشوه و... نمی تونن هم قافیه باشند. بزرگی این نکته رو بهم یاد دادن...