کودک دوره گرد

دلم هار هار می گرید

و سکوتم فریاد را در هم می شکند

و فریاد به بالینم می افتد

و عشق صدا می کند

و از دور صدایی میآید

صدا آشناست

کودک دوره گرد شهرمان است

چند روزی است میزبان دل شکسته اش شده ام

و او برایم قصه می گوید

قصه اش را باور دارم

چرا که درد خودم را می گوید

او یتیم شده است

پدرش دارد، سایه ندارد

مادر دارد، مهر ندارد

گوشش به صدای من عادت کرده

هرچه می گویم باور دارد

وای دلم آتش می گیرد

کودک شهر مهر می خواهد و

محبت را گدایی می کند

و سادگی را درشهر کوران حراج می کند

وای نگو دلم می گرید

نه از گریه کودک

بلکه از صدای نالان خودم

آیا باور داری

کودک دوره گرد شهر ما عاشق شده است

چند روزی است

به یک عروسک دلبسته

هر روز به هوای آن می رقصد

هر روز به هوای آن گریه می کند و

هر روز به هوای آن خنده می کند

کودک دوره گرد شهر ما دیوانه نیست

عاشق شده است