چون سکوتی که به یک ولوله ای می شکند

                          شکوه کم کن که دلم با گله ای می شکند

بعد آن هل هله های شب تو با دگران

                          هر کجا می شنوم هل هله ای می شکند

پلک آرام بزن.خانه ی خشت دل ما

                           گاه با لرزه ی یک زلزله ای می شکند

گل روییده به راهی است دلم.می دانی

                           هرسحر  با  گذر  قافله ای   می شکند

آه. نقاشی  دل  بر  ورق  خاطره ها

                            عاقبت لای  ورق  باطله ای  می شکند