يکشنبه ۲ دی
تخته سیاه شب شعری از ابوالفضل زارعی
از دفتر شعرناب نوع شعر چهار پاره
ارسال شده در تاریخ شنبه ۱۴ فروردين ۱۴۰۰ ۱۳:۵۴ شماره ثبت ۹۷۲۹۶
بازدید : ۱۷۳ | نظرات : ۶
|
آخرین اشعار ناب ابوالفضل زارعی
|
آمد شب و جوهر از سَرِ خودکارش
یک قطره چکاند آسمان شد تاریک
این تخته ی لاجوردی قیر اندود
می داد نشان مَهِ نَزار و باریک
خودکار به دستم است و اینک خواهم
بر صفحه ی پاکِ آسمان بگذارم
رویش بِکِشم رُخِ تو را ای زیبا
آنجا بنویسم آنچه در دل دارم
خواهم که شبی که آسمان خالی است
این بومِ سیاه را کُنم رنگارنگ
اختر بکشم ولی به جای ماهش
تصویرِ تو را کِشَم شده ام دلتنگ
تا شُهره ی عاشقانِ دنیا گردم
رسوایِ زمین و آسمانها باشم
گویم که در این زمانه عاشق هستم
دلداده ی محض و خالصم بَس فاشَم
تَرسیم شدی به روی شب با کِلکَم
با نورِ تنت مرا تو نورانی کُن
با بارشِ نور روی جسم و روحم
چون قطره مرا سپید و بارانی کن
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.