یا مرگ یا آزادی

سلام

و

ترانه :
به تنهایی ترانه را نمی توان یک قالب یا یک سبک
در سرودن دانست بلکه ترانه می تواند در هر کدام
از قالب های کلاسیک یا نیمایی نوشته شود ، بدان
معنی که ترانه می تواند از لحاظ فرم و اسلوب
ساختاری ، وزن و نحوه ی استفاده از ردیف و قافیه
غزل ، مثنوی ، چارپاره یا ...باشد ولی
از آن روی که در آن به جای زبان ادبی معیار ، از
زبان محاوره استفاده می شود و غالباً بر روی نت
یا آهنگی از پیش نوشته شده ، سروده می شود
ترانه نامیده شده است ، اگر چه لزوماً تمام ترانه ها
دارای این ویژگی نیستند و به صورت مستقل
نوشته می شوند و بعداً بر روی آن ها آهنگ اجرا
می شود ولی این گونه ترانه ها نیز نمی توانند
حکم شعر را داشته باشند و نیز آن که لزوما
امروزه روز تمامی ترانه ها ملزم به داشتن
وزن عروضی مانند شعر نیستند و تنها از
ساختار موسیقایی برخوردار هستند و با
آهنگ جفت و جور می شوند .
اما زمانی که یکی از اشعار سروده شده در قوالب
کلاسیک یا نیمایی مورد استفاده ی آهنگساز قرار
گرفته و بر روی آن آهنگی نوشته می شود آن شعر
را نمی توان ترانه نامید ، مثلاً هنگامی که غزلی از
حافظ را خواننده ای می خواند آن غزل هم چنان
غزل خواهد بود چرا که اساساً ترانه را نمی توان
شعر با تعاریف مشخص آن دانست و ترانه بدون
موسیقی از هویتی مستقل برخوردار نیست پس
اگر شعری به زبان محاوره نوشته شود ولی دارای
تعاریف خاص شعری باشد ، ترانه نامیده نمی شود
مثلاً یه شب مهتاب یا پریا ی شاملوی جاودان
شعرهایی هستند مستقل که بعدها بر روی آن ها
آهنگ ساخته شده است .
اما هدف از این مرقومه در این صفحه این بود که ؛
اثر پیش رو یک شعر محاوره ای ست و اگر چه در
پاره ای از موارد از وزن عروضی تخطی می کند
ولی از لحاظ محتوایی و نوع القای مضامین به مخاطب
که در پرده ای از آرایه ها پنهان شده اند ، دارای
مختصات شعری است و مانند ترانه به صورت مستقیم
با مخاطب سخن نمی گوید و باز هم شبیه ترانه آرایه های
ادبی اش زودیاب و در دسترس ، نیستند .
می‌توان گفت که قالب غالب بر
اثر می تواند چارپاره باشد اگر چه در بعضی از
موارد تک بیت هایی در قالب مثنوی نیز در میان
آن دیده می شود که قالب ترکیب بند را نیز
یادآور می شود ولی چون بیت ترکیب در فواصل
مشخص تکرار نشده است باز هم نمی توان به
تمامی آن را ترکیب بند نام داد .

اما حرف آخر م این است که ای کاش شاعر جوان
این شعر قدر استعداد خدادادی خویش را دانسته
و با همراه کردن این توانایی ها با اکتساب علوم شعری
به نحوی سزاوارتر از ان سود بجوید چرا که این روزها
هستند کسانی که ساعت ها برای نوشتن یک بند یا
حتی یک بیت ترانه یا شعر مانند این اثر وقت می گذارند
و سر آخر هم معلوم نمی شود چه خزعبلی نوشته اند.