گرگ و میش

یادم بده شبیه خودت باشم
حالا که خانه دار دلم هستی
در اضطراب سینه قرارم باش
حالا که بیقرار دلم هستی

یک عمر داغدار لبت بودم
تا در شیار خشک لبم باشد
یک موجِ بوسه است بَسَم دریا
یک آسمان اگر طلبم باشد

تا انتهای سِحر تو میجوشم
من تا ابد طلسم تو را دارم
تغییر کن تمام وجودم را
من کیمیای اسم تو را دارم

امشب تمام منفی سرما را
جمع نگاه شعله ورت کردم
بیچاره برفی ام که نباریده
باران شدم و گرم ترت کردم

بگذار تا که یخ بزنم امشب
بگذار تا که مرد خودم باشم
بانوی قصه های بهارم‌ باش
بگذار فصل سرد خودم باشم

گاهی بخوان سه جلد کتابم از
جادوی بی نظیر زمستان را
هر ضلع برف نقشه یک گنج است
دنبال کن حواشی بوران را

من شاخه های برفی یک کاجم
یک بهمنم که در فوران هستم
یک مطلقِ سیاه قبل فلق
شب های سردخیز جهان هستم

شاید شکست پوسته ی امشب
گنجشک نور نوک زده بر بودن
تو تیر صبح و دختر خورشیدی
من خو گرفته ام به سپر بودن

یادم بده شبیه خودت باشم
در گرگ و میشِ صبح تو پیروزی
آنقدر نور روی شبم بنداز
تا روز را ادامه دهم روزی