خلسه

دارد نگاه نجیبت مرا 
درقهوه ای ترین خلسه ی جهان
غرق می کند
که با دستهایت
دوباره مرا کشف می کنی
نبضم فصیح می شود
آنگونه ام که شعری
دارد استخوان می ترکاند
اینجا ، شکل دوباره ای
از آغاز آفرینش است
و من مثل آدم، 
هوایی می شوم دارم ,!
خدا از پشت یک بلوغ رسیده
سرک کشیده و لبخند می زند
و پای شیطنتش را
روی دامن زمان می گذارد
تا به حوالی ما نرسد !
ما روی حالاحالاهای عشق
بوسه می آویزیم ...

جلال پراذران
سفیر اهدای عضو