مرغ همسایه

درودبانوی عزیزم
بسیارزیبابود آفرین
پرمعناودلنشین بود وانسان رابه تفکروامیداشت
بخصوص یه جمله ی بسیارعالی داشت که بردل می نشست:
خانه آباد نمی شود هرگز
تا به فکر گریز از آن هستیم

نقطه ی اوج شعرتون هم همینجابود
حالا این خانه می خواد وطن باشه یا خانه ی شخصی جمله ی پرمعنایی بود ساده ولی سرشارازحرف
البته درشعرشما به معنای وطن بودوخیلی هم خوب منظوررورسونده اما اگر مخاطب بدون خواندن اول شعرهمین جمله را جایی ببیند بردلش می نشیند چون واقعا درست گفتین
خانه هیچ گاه آباد نمیشود
تاوقتی که به فکرگریز ازآن باشیم
وواقعا هم درست گفتین موافقم بااین بندشعرتون
گریزازوطن یاخانه باعث آبادی اش نخواهدشد ویرانترخواهدشدهم خانه وهم ما غربت چیزخوبی نیست کسی که خانه اش راترک می کند هیچ جایی آرامش نخواهدداشت کسی که وطنش رابه امیدزندگی بهتروارامش ترک می کند حتی اگربهترین امکانات رادرآن کشوربیگانه داشته باشد رنج غربت همیشه بااوهست وهمین دلتنگی وحسرت میاره ودردآوره
درواقع هرجارویم آسمان همین رنگ است
باید درخانه ماندو باهمفکری هم براش کاری کرد تاویران نشه هرچند بهترین وساده ترین راه رامعمولا آدمها انتخاب می کنندوازخانه می گریزندازوطن می روند!
واما درمورد بقیه ی شعرهم به نظرمن خوب پرداخت شده قلم خوبی دارید بانوجانم اندیشه ای روشن وخوش بینانه دارید واین خودش یه امتیازبزرگه برای یک شاعر
ولی به نظرمن دربعضی جاها اگر کمی ازلحاظ ظاهری یه دستی بهش بکشید...
نمیدونم شایدم این شعرمی خواسته نیمایی شه وقالب آزادرابراش زدید چون دربرخی جاها دارای وزن هم هست اما بعضی جاهاش کمی مشکل داره وزنش البته هرچه هست زیباست ولی میشه بازم دستی به ظاهرشم کشید که بهتروروانترشه مثلا فعل بگذشت راهمان گذشت بنویسید بهتره یادرجایی گفته اید
بگذریم اگرکسی زنده است
تابگیردبه قهرمانیمان
من خوب منظور این جمله رانفهمیدم فک می کنم بگرید بوده واشتباهی تایپ شده و معناش زیاد مشخص نیست ومنظورتون رونرسونده...
درکل خوب شعرمی گید ومن اشعارخوبی ازشما خوانده ام این شعرتون هم نگاهی متفاوت داشت ودرواقع سوژه اش نوبود وخوب هم تونسته بودید ازپسش بربیاین
اینام فقط نظربودبرای همفکری بیشترووامیدوارم که جسارتم راببخشید مهربانم
موفقیت روزافزون شماراازخداوندبزرگ خواستارم