در نگاهت ،عقیق آبی موج

دست در دست هموطن هامان
نوش-آبی ز مهر ، کام جهان
شب یلداست ،نازنین برخیز
نافه ی شیدگانه گشته عیان

شعله-پیراهن انار ، نرگس زرد
غنچه های شکفته در هر جام
باید امشب تفالی زد و رفت
تا شب شعر دلستان ، آرام

شاید، امسالمان بهین باشد
در گدار خیال و حس سپید
زندگی واحه ای تماشاییست
با دلی خوش نگار باید دید

زندگی یک مسمط زیباست
رشته هایش طلایی و سیمین
مهربان باش، مهربان ای دوست
کام فردای واژه ات شیرین

بر زمین، فرش زرد و نارنجیست
کوه اُخرا ، خموش و زیتونی
در رگ تو ،برابری رودیست
تو ازین قیل و قال افزونی

آه ،خورشید عشق ،آونگیست
سوفشان از لعاب فیروزه است
کهکشانهای شیشه و الماس
روی تلخای خاک ،نورس و مست

چرک - آبیست غصه ها ،بیشک
مخملین پرده های جان ، بگشا
نازخندت ، شکسته جهل و جنون
بر تنت لَخته ی خوش دریا

میرسد بزم باستانی ما
گاتها در حضیض شب جاریست
رقص زیبا و بدیهه ی ناب
کاجزار یخینه ،تکراریست

میوزد تیغه ی شرابی ابر و ُ
ارمغانش سپیدپوشی و اوج
آتش وحشی و پرنده ی عود
در نگاهت عقیق آبی موج

شور تار ست و لرزش دستی
هر غزل ،بوسه زار طوفانیست
هاله ای از کرشمه در ماهست
جلگه ی عاشقانه بارانیست


امشب از شاهنامه یاد کنیم
از فصول غمی زمستانی
گوهر پارسی را فراز کنیم
دور کُرسی گرم ایرانی..