رمان زندگی

سلام ..

ما سه نوع سرایش داریم :

۱- سرایش موزون
که خود هم بر سه نوع می باشد :

الف : وزن عروضی که حاصل مدل های مختلف ترکیب صامت و مصوتهای کوتاه و بلند است و میراث زبان عربی است . تمام شعرهای کهن فارسی در قالبهای مختلف بر همین سیاق است و اصطلاحا به آنها شعر کلاسیک میگویند .

ب : وزن عددی یا وزن فرانسوی ( که بر روی تساوی هجایی ابیات تاکید دارد یعنی اگر یک مصراع ده هجایی باشد مصراع زوج آن هم باید همینطور باشد البته من به این وزن \" وزن زاگرسی \" یا \"وزن پهلوی\" می گویم . زیرا هزاران سال است که مردمان زاگرس به همین سبک شعر می‌گویند و تمام سروده های اوستایی و اهورایی به همین وزن است

پ - وزن فولکلور یا وزن عامیانه که به ترانه‌های مردمی تعلق دارد به عنوان مثال به \"حسنی نگو یه دسته گل\" توجه کنید


۲- سرایش پریشان وزن که به وزن نیمایی هم مشهور است البته پیش از نیما هم کسانی به شکل پراکنده این را امتحان کردند و حاصل تجددخواهی و جریانات رفرمی در ادبیات جهان و در ابتدای قرن حاضر بود . در این نوع سرایش وزن رعایت میشود اما ترتیب و نظم ان از قانون کلاسیک پیروی نمیکند و شاعر در کوتاه و بلند کردن و تغییر وزن مختار است .


۳- سومین نوع سرایش بی وزن یا آزاد است که بسیاری از ادبا و کارشناسان در نامیدن شعر بر آن تردید دارند خود بنده نیز با این که در این سبک مینویسم . اما با آنها هم عقیده ام و اکثر مطالب ارسالیم را باتیک \"دل نوشته\" میفرستم . البته به این منظور نیست که سرودن دلنوشته یا سپید از سرودن کلاسیک آسانتر باشد . کما اینکه بسیاری از قلم بدستان بخاطر ناآشنایی با وزن به سپید پناه میبرند . اما واقعا و حقیقتا سرودن یک شعر سپید که بتوان با تکنیکهای معنا و زبان ، جای خالی وزن را پر نمود ، کار هرکسی نیست . و معتقدم تمام کسانی که در این سبک نامی و احیانا نانی به دست آوردند ، هنوز اندر خم یک کوچه اند . و بدون تعارف و خیلی رک و صریح باید عرض کنم شعر دوستانی چون مجید قلیچ خانی /سلمان مولایی / پژمان بدری / سمیه جلالی / منیژه قشقایی و .... را بسیار بهتر و بالاتر از اساطیر شعر آزاد می دانم و البته چندباری این اظهارنظر برایم حواشی درپی داشته است و البته طبیعی است زیرا آن بزرگواران آغازگر سبک بودند و خوب پیداست که خامتر باشند و دوستانی که نام بردم کار آنها را تکمیل نمودند پس اگر شعر اینها را از آنها بهتر می دانم منظورم توهین نیست و شکی نیست با توجه به شکل حرکتی دلنوشته یا شعر آزاد ، همچنان روند تصاعدی کمی و کیفی آن ادامه دارد و چندسال دیگر شاعرانی به عرصه میایند که موفقتر و پخته تر خواهند بود .

اما برگردیم به شعر شما دوست عزیز
بسیاری از مصاریع شما مقفی و مردف بودند یعنی به رعایت قافیه و گاه ردیف اصرار داشتید و گاهی هم از تکنیک های شعری استفاده شده ( مثل رمان زندگی و آسمان قلب که دو ترکیب تشبیهی هستند ) اما وزنی در سروده ی شما ندیدم و اگرچه به عنوان سبک ترکیبی ارسال نموده اید ، اما به خاطر اینکه شعریت کار زیر سوال رفته و نمی توان آنرا در ردیف آزاد یا کلاسیک قرار داد ، با این کار مخالفم و شما را دعوت می کنم به مطالعه در باب نظم عروضی و رعایت ان در شعر