ایستاده ایم

باتو ام  درد،چشم دل به قبله باز 
دستم به آه شب، بااین همه نیاز 
گرای باران به روزهای بی تدبیر
زانودراندیشه به شرح صبرم،راز
نسلی فداییان ،به آرمان های ناب
نسلی به سایه اند ،کنج قصرهای آز
مردم به عشق مقتدای خودندبه امید
به چشم صبرسوزند،به زخم های باز
فاستقم ،ایستاده اند،حسینیان زمان
به آیه ی عشق انددر نشیب وفراز
چشم به راه اندبه پیام علی زمان
به تازیانه های دردندبه سوزو ساز
علی ناصری (عین)