پاییز من

فصل پاییز دگر باز رسید
رقص رنگ و بوی خواب آلودگی
نور بی تاب طلوع آفتاب
از میان وهم و راز آلودگی
این غبار سحر و جادوی خزان
با دل من عشقبازی میکند
در سرای خلوت قلبم کنون
با تنم بنده نوازی میکند
با قلم با کهنه کاغذ پاره ها
گویی اعجاز رهایی میکند
در میان کومه ی شعرو کتاب
عشق من را چهره پردازی کند
می کشد آتش به سیگار جنون
صد جرقه ازمیان دفترم
آن دمی ک میزند دست خزان
صد تلنگر بر غبار پیکرم
نم نمک باران به جمع مانشست
شست اندوه از غبار پنجره
برد آن چشم عطش آلود تو
بی گمان رخوت ز کام هنجره
باز آواز نهان در بغض  دل
با نوا و ساز تو عصیان گرفت
شعر تنهایی و گلدان های من
با ترحم در هوایت جان گرفت
قهوه تلخ کنار دفترم
از شکر قند لبت صهبا گرفت
درمیان کوچه باغ خاطره
قلبم از یاد اورت جانها گرفت