شیدایی

سلام
این اولین نقد بنده روی شعری خواهد بود که قلبا دوستش داشتم.
شاید در نقد ها و نوشته های تیک خورده قبلی بنده اثری از نقد تخصصی یا کنکاش واژه به واژه شعر نبوده معمولا و تقریبا یا مربوط به حواشی بوده یا نظری که دوست داشتم دوستانم مطلع باشند ولی اینبار میخواهم شعری را باز کنم و کنکاش کنم از شاعری که از گمنام ترین و بی سرو صدا ترین و بی ادعا ترین شاعران شعر ناب باشند خانم راستگویان که بنده بیشتر ایشان و شاعرانگی شان را در شعر تقریبا ناموفق رحیل میشناسم و اینکه می‌گویم ناموفق تنها در مقایسه با دو سه شعر قبلی شان و خصوصا شعر آخرشان و البته همین شعری که بارها خواندم و لذت بردم است (و صد البته شعر رحیل هم کم و بیش زیبا بود) و از معدود شعرهایی در میان انبوهی از اشعار تفریبا سطحی که نوشته خودم را از همه سطحی تر میدانم
و حقیقتا شعری نزدیک به سلیقه ی خودم که از خوانش آن بینهایت لذت بردم خیلی بیشتر از ((کلمات فراری)) و بیشتر از ((انشای قدیمی))

میرسم به شعر:
به راستی { شیدایی} نام برازنده ای برای این اثر بود زیرا شعرتان شیدایی واژه ها بود رقص و احساس نابتان
مژه هایم تو را بافته
با تارهایش
روی دار چشمهایم
.. تشبیه و تصویر سازی زیبایی در این سطر مشهود بود تشبیه چ‌شم به دار قالی و بافتن خیالی یار با مژه ها بسیار زیبا و رنگارنگ جلوه می‌کند و شروعی قوی برای شعرتان بود تصویری رنگارنگ را برای من تداعی می‌کند

. نگاهم تورا سر می‌کشد
و دلم گرم
با انعکاس حضورت در آیینه
یک تمثیل بی مثال و بکر از نگاه کردن و خیره شدن به یار بجای استفاده از واژگان ساده و پیش پا افتاده و یا واژگان دهان پر کن و پر زرق و برق و فیثاغورثی که امروزه در اشعار بسیاری دیده می‌شود و جز کلافگی و خستگی خواننده حرفی برای گفتن ندارد بهترین و زیباترین تشبیه بود سرکشیدن با چشم بجای خیره شدن.. عالی بود
در سطر بعدی اثر
چند واژه متناسب و هماهنگ و مرتبط
(پیکر تراش. روح. تیشه. نوازش)
هم لحاظ واج آوایی و معنا
تیشه ابزار پیکر تراشی است ولی چرا اینبار بجای تراشیدن نوازش می‌کند و تضادایجاد شده برای من خیال انگیز و زیباست پیکرتراشی که با تیشه اش روح را نوازش می‌کند تصویری زیبا خیال انگیز و دراماتیک بود...

کلاغ های نرسیده به خانه شاید در نگاه اول قدیمی پیش پا افتاده و کلیشه ای باشد در اشعار بسیاری دیده باسیم اما شاعر اینجا و در این شعر به درستی استفاده کرده در خلق اثرش و پیشبرد حس درونی اش کمک خوبی از این جمله گرفته است
و دیگر سطر های خیال انگیز که مملو از تصاویر و تشبیهات زیباست و البته کمی ضعف سطر های آخر که در مقابل نقاط قوت شعر می‌توان آن را نادیده گرفت و متاسفانه وقت و مجالی برای شکافتن بیشتر زیبایی آن نیست و کنکاش آن زیبایی ها و نقاط قوت و حتی نقاط ضعف شعر را به عهده دیگر عزیزان و منتقدان و می‌گذرام که خود آموخته مکتب همین اساتیدم
و اینکه بازهم تبریک بابت این پیشرفت خوب و خیره کننده
سخن مختصرم را کوتاه میکنم با شعری از فروغ
که خوانش این اثر بی درنگ آن شعر را برایم تداعی کرد
اگر به سویت این چنین دویده ام
به عشق عاشقم نه بر وصال تو
به ظلمت شبان بی فروغ من
خیال عشق خوشتراز خیال تو
کنون که در کنار او نشسته ای
تو و شراب دولت وصال او.....
به امید تکرار بهترین ها


یا حق.....