ماه کربلا

درود جناب واسع عزیز
آیینی بسیار زیبا و با شکوه بود
دستمریزاد
اجرتان با بی بی دوعالم

درودتان
این چند بیت هم بر همین مضمون تقدیمتان
باشد که یادگار سردار کربلا همیشه در قلبمان بماند.


آن که مولای شهیدش را سپهسالار بود
شیر مردی از تبار حیدرکرار بود

سرو قامت ماه صورت زاده ام البنین
اسوه رزم و رشادت شهره اعصار بود

بانگ هل من ناصری چون از برادر می شنید
دست یاری از برای خدمتش درکار بود

در مرام عاشقی سردار دشت کربلا
خود علمداری برای لشکر ایثار بود

تا برای جنگ دشمن پا به میدان می گذاشت
کافران از تیغ او را کشته ها بسیار بود

نغمه شوری که با شعر شهادت آفرید
ماورای درک و فهم و خارج از پندار بود

مرغ خونین پر به پرواز شهادت تشنه بود
گرچه بی بال از برای پرکشیدن یار بود

رهسپار راه سرخ عاشقی تنها نبود
جمع هفتاد و دو تن را سروری سالار بود

با چنین عاشق کشی آن هم به دام تشنگی
دشت و خاک کربلا از روی خود بیزار بود

تا ابد رود فرات از غصة لبهای خشک
شرمسار تشنه ها و از حقارت خوار بود

راز پنهان جهادی اینچنین خود قصه ای است
کِی حکایتهای جاری گفته اسرار بود

در طواف شمع او عاشق چو من پروانه ای
جان فدا می گشتم و او نقطه پرگار بود

تحفه ای قابل ندارم جان نثارش می کنم
شاید او هم شافع این بنده بدکار بود

بسیار زیبا
درود