یاد همراهان

دل به آن {زرین قلم} داده و محو مهوشیم

گر شده {حیدرنیا }از خلق زشت ما ملول

ناز آن{ لولی وشــ}ان را همچو سرمه می کشیم

بسته ایم پیمان خونین با {رحیق} ما از ازل

گر نخوانیم ساعتی شعر از  {رسول} ما آتشیم

فخر ما {فخار} باشد هم {شطیحات } و { عرب}

در پیِ {ترمک} و {مجنون}هرکجایی دلکشیم

همچو {عرفانی} ، {سمیعی }،{سرخی} آن نام آوران

همچو {سودابه } و {بی تا } دائما در رویشیم

گر نباشد{ رهنما } ،{طغیانی} اندر دل بود

همنواییم با  {جهانگیری} و ما هم چاوشیم

دائما (طوفان )به دل باشد ز یاد همرهان

همچو شمعی  از فراغِ یار خود در سوزشیم

شعر  ما باشد بداهه ، زین جهت دارد خطا

گر نباشد در خور شعر و ادب در پوزشیم