غم شیدایی

هوایت را، صدایت را، دلت را می شناسم
تو را ای غرق رویا و تمنا می شناسم
عبورت از میان کوچه های پر درخت آرزوهاست
تمام آرزوهای ترا این جا و آن جا می شناسم
حواست پیش گل ها، پنجره ها، غنچه ها هست
حیاط خلوت اندیشه ات را می شناسم
دلی از جنس ابر و از تبار لاله داری
ترا با چشم خیس و رنگ دریا می شناسم
غم شیداییت را می تکانی مثل باران
من اندوه ترا، بانوی شیدا می شناسم
اگر حتی کنی پنهان خودت را در دل شب
شب مهتابیت را غرق رویا می شناسم
به تنهایی رقم زد سرنوشتت را خود عشق
من احوال ترا، تنهای تنها می شناسم