دشمنِ آیینه

درود بزرگوار
غزلی ناب و زیباست
آموزنده
دستمریزاد

درودها
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
سربلند باشید

این مثنوی کوتاه و اما پر محتوا نوش احساسم گشت و کام امروزم را به شیرینی و نغزی روا ساخت و گوش و هوشم را به آهنگ خوشش نواخت.
و ایکاش فاصله ی بین واژه ها رعایت می شد تا چشمم را نیز به ظاهر آراسته خود می نواخت.
دستمریزاد جناب ابراهیمیان
درود بیکران بر شما
و اما در قالب پیشنهاد و از منظر یک دوست؛
در مصرع دوم از این بیت:
"رو دلت را همچو صاف آیینه کن
این دلت را خالی از هر کینه کن"
نیازی به اشاره ی مستقیم به "دل" نیست.
چرا که نه تنها موجب تکرارِ واژه و ایضا حشو گردیده است، که وقارِ مصرع اول و زیباییِ ترکیب مقلوبِ "صاف آیینه" را هم تحت شعاع این پدیده قرار داده است.
شاعر ارجمند می توانست با بکارگیری یک استعاره از بند این پدیده بگریزد.
فی المثل:
"رو دلت را همچو صاف آیینه کن
گنجِ دل را خالی از هر کینه کن"
و یا؛
"خوانِ دل را خالی از هر کینه کن"
امیدوارم جناب ابراهیمیان ارجمند جسارت کمین را به مهر و بزرگواری ببخشایند.
با احترام

زیبا و استادانه

لایک شد شعرتون دوست عزیزم🌹👍

درود جناب ابراهیمیان بسیار زیبا و هنرمندانه سرودید..

با سلام استاد ابراهیمیان .
بسیار زیبا و دلنشین .
👏👏👏👏

درودها بر شما
بسیار زیبا سرودید
سربلند باشید

درود و عرض ادب
مثنوی زیبایی رو خوندم
احسنت بر شما
لایک ها .....

درودوارادت بی پایان

درود
سرور گرامی

سلام شاعرواستاد گرامی
قوالعاده زیبا بود
درپناه خدا
درود برشما

با سلام و درود شاعر گرانقدر
بسیار زیبا بود
پاینده باشید

درود جناب ابراهیمان
فوق العادست

دستمریزاد💙💙💙