دل درمانده

بسیار بسیار زیباست
چون اجازه نقد داده اید با کمال ادب و احترام عارضم که :
کاش در مصراع اول به جای (نذر) (حاجت) میاوردید
( خدایا حاجتم امشب روا کن )
چون معمولا نذر را ادا میکنند و نذر کردن و ادای نذر کار بنده است
وبراوردن و (روایِ) حاجت کار خداست
در مصراع آخر هم به جای واژه ی ( با خداییخود)
میتوانستید واژه ی مناسب تری بیاورید مثلا میفرمودید
(به چشمِ مرحمت ، امشب نگا کن) ضمنا حرف (ه) در واژه ی نگاه از وزن خارج است به این سببب بنده (ه) را در قافیه نیاوردم
با آرزوی بهترینها برای شما
موفق باشید