از خراسان دفتری آورده ام

•◇◇◇◇◇•

گر دمی رفع عطش با جرعه نابت کنم
بی امان آوازه ها در شور مضرابت کنم

هر سر شوریده را با نغمه هایت آشنا
- هر دل غمدیده را لبریز اعجابت کنم

بر گشایم پلک صبحی را ز چشمان افق
در میان رشحه ای از خون دل قابت کنم

از خراسان دفتری آورده ام کز هر غزل
کشوری را واله و شیدای آدابت کنم

آنقَدَر شعر و شکر ریزم به شوق مقدمت
تا زمین و آسمان را در تب و تابت کنم

سینه ریزی سازم از اسرار ناپیدای عشق
کهکشان را رشته ای از دُرِّ نایابت کنم

بی قرارم کن که تا هر گوشه از ویرانه را
نقره آلود از شعاع روی مهتابت کنم

حالیا از شعر معصومی بخوانم مصرعی
مرهم زخم دل پر سوز اصحابت کنم