فیدوس تنها یک صدا نبود...

فیدوس سوت بخار از گلویی تنگ

سوت اول

بیداری را هشدار میداد

خواب  خمیازه کنان

به شب پیوست

و سحری زیبا

تولد ت**** دیگر

سوت  دوم

کارگری بیلر سوت به تن

صبحانه و نهارش را

در دستانش محکم گرفت

و به سوی کار دوید

سوت سوم

پالایشگاه در نگاهی منتظر

تا فرزندانش را

یک جا در آغوش بگیرد

فیدوس تنها یک صدا نبود

نبض یک قانون

تلاش برای یک لقمه نان

در میان آتش  ودود

روی نفت سیاه را

سپید می کرد

خاطره اش مانده بر جا

 و بوی گس  در تمامی اندیشه ام

در شرجی ترین تابستانی

که خرمای تازه

کام کودکیم را شیرین میکرد

سعید مطوری /مهرگان

از دفتر اشعار سپید

آبادان