وهم

گوشی به دلم سپار ای روح من                                بنگر بر این شک خاموش من                                    بی نوا دل به دنبال خدا می گردد                             افسوس که نفس بر چهره شیطان می خندد              ای کالبد جاوید تن                                                بنگر به این شب بی مهتاب من                                 این چه وهمی است در خیال وهم                             این چه شمعی است در افکار بی صدای من                  در شبهه‌ای بی پایان پندار من                                   خیال شد بهترین پناهگاه من                                  در زندان بی انتهای شب                                     خدا شد زندان بان بی زندان من