(چهارمین منجی)
سفره اِحسان الله باز شد
بارِ دیگر رَحمتش اِبراز شد
ازقدوم چهارمین مُنجی خَلق
تا خداییِ خدا ، اِعجاز شد
شهربانو ، یک گوهر آورده ای
جبرئیل ازاین طلوع پروازشد
بارِ دیگر یک علی آمد زمین
یا علی گفتن نیاز و ناز شد
یا علی اکبر ، علی اصغر مدد
یاعلی گفتیم وعشق آغازشد
جان فدایِ این علی اوسَطَت
اکبر(ع)لیلا(س)سروپاسازشد
تاحسین(ع) دیدروی ماه دِلرُبا
وَان یَکاد،بر روی مَه دَمسازشد
در رهِ اِحیای دین سجادیه
با صحیفه در دعا ممتازشد
هر فراز آن دعاها بیکران
ازبرای شیعه چشم اَندازشد
نَهی ازمنکر،به معروف اَمرکرد
با دعا و خطبه انسان سازشد
او زَکی هست واَمین ومُتَقِین
بَرگزیده بودنش ، اِحراز شد
او اِمام زینب است بعدازحسین
خُطبه های او ، طَنین اَنداز شد
دامَنَش دستِ تَوَسُّل من زدم
دِل خرابه بوده و نوساز شد
مَرهَمی از درد بی درمان شود
هرکه درمان گشت داروسازشد
اوعَلیِّ بنِ حسینِ بنِ علی است
شعرهایم در بَرَش ، ایجاز شد
روزِ میلادَش به مُنجی تَهنِیَت
کاش گویَد شاعرش سربازشد
شعراز:#سید_جلال_عرفانیان