شعری که همانند اشعار مولوی و متن های کافکا و نیچه و فلوطین ، استخوان بندی محکمی دارد و اندیشمندانه و هنرپرور فلسفه ی وجود را با قدرت بیان به چالش می کشد و انسان را به تفکری (گسترده دید) در حیطه ی قیاس و تقابل پردازی وامی دارد .
ظرافتِ بیان و ارزش شمول دیدگاهتان برایم آموزنده است.
کِرمها
بر رُفات اِقتدا
به سجده ی کِردگارشانند
مبتلا (بداهه )
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست . استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
ولی آزاد و رها